پتانسیل نسل کشی در دیکتاتورهای جهان
دانیل گولدهاگن Daniel Jonah Goldhagenمتولد 1959 استاد علوم سیاسی و مطالعات اجتماعی دانشگاه هاروارد,از جمله مورخینی است که موضوعات چالش برانگیزی را در کتابهای سه گانه اش در طی 10 ساله اخیر مطرح کرده است. وی فرزند یکی از اساتید بازنشسته هاروارد است که خود بازمانده هولوکاست بود و بعنوان یکی از قربانیان این فاجعه برای پسر ملغمه ای از تاریخ مستند آن روزگار و عقایدی کاملاٌ روشنفکرانه را به ارث گذارده است.
کتاب نخست ویHitler's Willing Executioners در سال 1996 به طرح پرسشی هوشمندانه در مورد هولوکاست می پردازد و می خواهد بداند که چرا فرمان تاریخی هیتلر برای معدوم کردن نسل یهود به دست مردم اجرا شد؟ و چرا هولوکاست در همان ابتدا متوقف نشد و این ایده هیچ مخالفی در آن روزگار در سطح عامه و اکثریت پیدا نکرد؟؟؟!.اثر بعدی وی در سال 2002A Moral Reckoning نیز به نقش انفعالی کلیسای کاتولیک در این میان می پردازد که با سکوت و تعلل از کنار نسل کشی مردمانی هم نوع علیرغم آموزه های مسیح گذر کرده است.سومین و جدیدترین اثر جنجالی وی منتشر شده ر 2009با نام Worse Than Warبه پتانسیل تبدیل شدن همه رژیمهای سیاسی و رهبران سیاسی به عوامل کشتاردسته جمعی و نسل کشی می پردازد! و با بیان جستارهایی که از تاریخ و اخلاق عمومی سیاستمداران جهان وام گرفته شده است,هشدار می دهد که بسیاری از حکومتهای دیکتاتوری جهان می توانند عامل کشتارهایی به مراتب سبعانه تر و حیوانی تر از آنچه در قرن بیستم شاهد آن بودیم,باشند!!.
نشریه اشپیگل به مناسبت چاپ همین اثر اخیر مصاحبه ای با وی ترتیب داده که خواندش را به همه قربانیان دیکتاتوری در سراسر جهان توصیه می کنم!!.
وی در پاسخ به این سوال که آیا همه ملٌیتهای جهان توان بالقوه ای برای تبدیل شدن به یک مٌلت نسل کش را دارند می گوید: همه نسل کشی ها و قتل عامهای گسترده ای که بایستی تا کنون اتفاق می افتاده,هنوز عملی نشده است! و این در حالی است که فقط در طی قرن بیستم100میلیون نفر قربانی همین فاجعه بشر خواسته شده اند!!.تخم تعصب,تبعیض و نفرت نسبت به مردمانی که به هر وجهی متفاوت و در ظاهر آسیب رسان و خطرناک برای بخش دیگری از مردم به نظر می رسند بسیار وسیع و گسترده پراکنده شده است و در بسیاری از کشورها گروههایی با همین دیدگاه تشکیل شده اند که به انتظار جرقه ای برای اعمال وحشیانه این بغض فروخورده هستند.به این نیروی مخرب بایستی طبیعت رژیمهای سیاسی و رهبران آنها را نیز اضافه کرد و طبیعت ساختار حکومت و اثر آن بر شیوع چنین فجایعی نیز با پتانسیل قوی تر حکومتهای دیکتاتوری همراه است.از نظر وی فاجعه در کنگو و دارفور می تواند به شدت از فجایع رواندا سهمگینتر باشد و تعارض بنیادگرایان اسلامی نیز میتواند بسیاری از ملیتهای دیگر را نشانه گیری کند.
پ.ن: وقتی در دادگاه های بین المللی رسیدگی به جنایتهای این چنینی فقط در سطح آمرین و عاملین درجه یک متوقف می شود و نیروی مخرب و تهدید کننده ای که در اکثریت خاموش و منفعل می تواند به ادامه چنین روندی یاری رساند را نادیده می گیرد,بزرگترین بی عدالتی ها رخ می دهد!.
کتاب نخست ویHitler's Willing Executioners در سال 1996 به طرح پرسشی هوشمندانه در مورد هولوکاست می پردازد و می خواهد بداند که چرا فرمان تاریخی هیتلر برای معدوم کردن نسل یهود به دست مردم اجرا شد؟ و چرا هولوکاست در همان ابتدا متوقف نشد و این ایده هیچ مخالفی در آن روزگار در سطح عامه و اکثریت پیدا نکرد؟؟؟!.اثر بعدی وی در سال 2002A Moral Reckoning نیز به نقش انفعالی کلیسای کاتولیک در این میان می پردازد که با سکوت و تعلل از کنار نسل کشی مردمانی هم نوع علیرغم آموزه های مسیح گذر کرده است.سومین و جدیدترین اثر جنجالی وی منتشر شده ر 2009با نام Worse Than Warبه پتانسیل تبدیل شدن همه رژیمهای سیاسی و رهبران سیاسی به عوامل کشتاردسته جمعی و نسل کشی می پردازد! و با بیان جستارهایی که از تاریخ و اخلاق عمومی سیاستمداران جهان وام گرفته شده است,هشدار می دهد که بسیاری از حکومتهای دیکتاتوری جهان می توانند عامل کشتارهایی به مراتب سبعانه تر و حیوانی تر از آنچه در قرن بیستم شاهد آن بودیم,باشند!!.
نشریه اشپیگل به مناسبت چاپ همین اثر اخیر مصاحبه ای با وی ترتیب داده که خواندش را به همه قربانیان دیکتاتوری در سراسر جهان توصیه می کنم!!.
وی در پاسخ به این سوال که آیا همه ملٌیتهای جهان توان بالقوه ای برای تبدیل شدن به یک مٌلت نسل کش را دارند می گوید: همه نسل کشی ها و قتل عامهای گسترده ای که بایستی تا کنون اتفاق می افتاده,هنوز عملی نشده است! و این در حالی است که فقط در طی قرن بیستم100میلیون نفر قربانی همین فاجعه بشر خواسته شده اند!!.تخم تعصب,تبعیض و نفرت نسبت به مردمانی که به هر وجهی متفاوت و در ظاهر آسیب رسان و خطرناک برای بخش دیگری از مردم به نظر می رسند بسیار وسیع و گسترده پراکنده شده است و در بسیاری از کشورها گروههایی با همین دیدگاه تشکیل شده اند که به انتظار جرقه ای برای اعمال وحشیانه این بغض فروخورده هستند.به این نیروی مخرب بایستی طبیعت رژیمهای سیاسی و رهبران آنها را نیز اضافه کرد و طبیعت ساختار حکومت و اثر آن بر شیوع چنین فجایعی نیز با پتانسیل قوی تر حکومتهای دیکتاتوری همراه است.از نظر وی فاجعه در کنگو و دارفور می تواند به شدت از فجایع رواندا سهمگینتر باشد و تعارض بنیادگرایان اسلامی نیز میتواند بسیاری از ملیتهای دیگر را نشانه گیری کند.
پ.ن: وقتی در دادگاه های بین المللی رسیدگی به جنایتهای این چنینی فقط در سطح آمرین و عاملین درجه یک متوقف می شود و نیروی مخرب و تهدید کننده ای که در اکثریت خاموش و منفعل می تواند به ادامه چنین روندی یاری رساند را نادیده می گیرد,بزرگترین بی عدالتی ها رخ می دهد!.
