Zero Landfillخط مشي جديد زيست محيطي
اراضي كه براي دفن زباله هاي صنعتي و شهري در نظر گرفته مي شوند،اصطلاحاً LANDFILL ناميده مي شوند.در آمريكا 3091 محل دفن پسماند فعال و بيش از 10000هزار محل دفن قديمي وجود دارد. در حافظه بسياري ، ايجاد و توسعه اين مناطق براي محدود كردن اثرات پسماندها مي تواند مشكلات بازيافت ومديريت پسماند شهرها و واحدهاي صنعتي را مرتفع سازد و اين در حالي است كه طبق اين گزارش، 82% اين محلها داراي نشتي هستند وشيرابه هاي آنها به اراضي و منابع آب زيرزميني مجاور نفوذ مي كند ،در 41% از اين اراضي وسعت خاك آلوده شده بيش از يك فوت مربع گزارش شده است(تاريخ گزارش:15 مارس 2000).
با توجه به آثار مابه ازاي دفن زباله و موقتي بودن آن بعنوان يك راه حل مديريت پسماند، خط مشي زيست محيطي، كسب و كار بدون نياز به دفن پسماند يا Zero Landfill مورد توجه بسياري از صنايع، بويژه خودروسازان بزرگ(GM, Subaru) در آمريكا قرار گرفته است.شركت سوبارو در سال 2006 با تغييرات عمده در محل دفن زباله ها و تعطيل كردن عمليات جاري و در نظر گرفتن انواع تمهيدها براي بازيافت و استفاده مجدد از مواد ضايعاتي، اراضي دفن را به پارك وحوش براي حفاظت از گونه هاي حيات در منطقه Indiana تبديل كرده است،جنرال موتورز نيز در بخشFlint Engine South Plant ،دست به ايجاد ساختار Zero Landfill زده است.لينك
پ.ن: شرايط فوق الذكر مربوط به كشوري است كه از پايه گذاران اين روش بوده و بالاترين استاندارد طراحي و پايش Landfil را در دنيا دارد و پس از يك قرن تجربه به اشكالات آن واقف شده است، ولي براي كشورهاي آسيايي و آفريقايي كه هنوز بحث Landfill را نيز استقرار نداده اند،مديريت تبعات آن به مراتب مشكلتر است.
