جاودانگي ياد ياران در عصر ديجيتال

در جستجوي يك كاريكاتور عميق و تلخ !،گالري هاي گاردين را كليك مي كردم كه متوجه نكته عميق و با بازخوردي تلخ براي روزنامه نگاري در كشور خودمان شدم!.
در بخش كارتون در اين روزنامه،عكس چهاركاريكاتوريست بعنوان اعضاي ثابت تحريريه كاريكاتور روزنامه وجود داشت كه پس از جستجوي كار تك تك آنها،متوجه شدم يكي از آنها يعني David Austin در سال 2005 در سن 70 سالگي فوت كرده است ولي آرشيو كارهاي هنري كه به صورت روزانه براي روزنامه مطبوعش خلق كرده،هنوز با همان ويرايش در اختيار بازديد كنندگان فعلي است!.
پ.ن:جاودانگي به معناي واقعي با احترام گذاردن به ياد و خاطره يك همكار متوفي!، ميدانم كه خواهيد گفت اصل ماجرا در اينجا زيرسوال است!، ولي باور كنيد ديدن چنين حركتهاي فرهنگي لذتبخش است و جاي افسوس را باقي مي گذارد!،آيا براستي با امكانات ديجيتال حال حاضر اين امكان را به نشريات فعال فعلي نمي دهد كه ياد همكاران را بعنوان يك عضو زنده براي خود حفظ كنند؟؟...