Slow vs Fast

در دنيايي كه ماهيت همه چيز براي رسيدن به سرعت بيشتر پيشوندي ازFastپذيرفته و Fast-Foodاز مهمترين دستاوردهاي آن به حساب مي آيد،وكوتاه كردن زمان در هر فن آوري يك پارامتر مثبت محسوب مي شود ،مردي از تبار اسپاگتي و پيتزا(Carlo Petrini) جنبشي را برخلاف جريان جهان شتابزده پايه مي گذارد تا:
1-مخزني از دانه ها و حبوبات فرآوري نشده را از آميخته شدن به بيوژنتيك صنعتي غلات حفظ كند.
2-با حفظ ميراث طعمه و مزه هاي طبيعي از يكسان شدن مذاق همه جهانيان جلوگيري كند.
3-محصولات و غذاهاي محلي را به جاي نامهاي تجاري جهاني تقويت كند.
4-از كشتارگاهها و محلهاي فرآوري غذايي در ابعاد كوچك حمايت كند.
5-پرورش ذائقه و طعم سنجي را باب سازد.
6-مصرف كنندگان را برعليه مضرات مصرف Fast-Foodآگاه سازد.
.
.
.
وچندين و چند فعاليت ديگر كه به نوعي در روند جهاني شدن به نظر گامي به عقب ولي سلامت به نظر مي رسد!.
جنبش Slow-Food در مقابل سلف نوظهورش به يارگيري بيش از83000نفر در سراسر جهان دست زده تا بار ديگر لذت برد از طعم غذاهاي سنتي و محلي به سر سفره هاي انسانها باز گردد.
پ.ن: به سايتشان سربزنيد.