کودک آزاری مقدمه خلق آسیبهای آینده

در ایران مطالعات وپژوهشهای اجتماعی علیرغم داشتن سوژه های بسیار از بضاعت چندانی برخوردار نیست،ساختار پژوهش گریز این دیار از بیشتر دانستن در مورد زخمهایی که بر تن جامعه هر روز و هر لحظه می نشیند طفره می رود،کودکان،زنان و کهنسالان بعنوان اعضای این جامعه بیشترین بار خشونتها و بی توجهی های اجتماعی را به دوش می کشند و کودکان بعنوان ضربه پذیرترین قشر کمترین سهم را در این مطالعات به خود اختصاص داده اند،ما ایرانیها از آنچه بر کودکانمان روا می کنیم فارغ از طبقه ودرک اجتماعی چه می دانیم؟؟.
مقدمه بالا در واقع مقدمه ای بر فیلم هشداردهنده ای بود که دیشب با همسرم دیدیم و تم اصلی داستان کودک آزاری توسط والدینی بیمار بود،اثرات این فاجعه سالها بعد در زندگی بزرگسالی همان کودک به شکل کابوسهایی بی سر و ته زندگی،عشق و کسب و کار او را مختل کرده بود،چیزی که در جامعه ایرانی به هیچ انگاشته می شود و آینده کودک از این منظر اصلاً به تصور نمی آید...
فیلم در اصل به یکی از گونه های کودک آزاری که از نوع جنسی بود اشاره داشت ولی تمامی گونه های دیگر آن نیز که بتواند ردی از ناهنجاری در روان کودک بجا بگذارد مذموم است و بایستی به شدت از طرف همه اعضاء جامعه تعقیب و متوقف گردد،شاید تنها موردی که بایستی در آن کنکاش کرد و حقوق شهروندی طرف مقابل در قبال عمل احمقانه اش باید ناچیز انگاشته شود همین دخالت در موارد کودک آزاری در همسایگی یا محله و سطح اجتماع است،از هر طریق که می توانید متخلفین را‌ آگاه یا به مراکز بهداشت روانی و مدیریتهای اجتماعی که تازگی تاسیس شده اند معرفی کنید،نجات کودکان از این وضعیت سلامت آینده اجتماع را برای تک تک افراد تضمین می کند،اگرچه در پرونده های جنایی رقت انگیزی که این روزها در موردش در ایران زیاد میشنویم انگیزه ها و روانکاوی مجرم کمتر به اذهان عمومی راه پیدا می کند،ولی بدانید بسیاری از این خفاشان و گرگهای شب و نصف شب قربانینان کودک آزاری در طفولیت بوده اند...
پ.ن:فیلم با نا م ایتالیاییLa bestia nel cuore یا "دیوی در قلب" و با عنوان انگلیسیDon't Tell نامزد شیر طلایی 2005 جشنواره ونیز ایتالیا بوده و همچنین در جریان 78امین رویداد اسکار نامزد بهترین فیلم خارجی،در صورتی که فیلم را یافتید به دور از نگاه کودکان آنرا ببینید.