یک بام و دوهوای زنانه

جنبش زنان و تساوی حقوق زن و مرد دیگر قدمتی 100 ساله یافته و دیگر کسی نمی تواند با شنیدن نام فمینیسم با تعجب به دنبال معنی و مفهوم آن باشد,زنان آمده اند و سنگرهای پیش رو را یکی پس از دیگری از آن خود می کنند...

نقش زنان بیش از هر چیز به نقشی که در جامعه تقبل می کنند ارتباط دارد,یعنی جامعه ای که زن در آن فقط کدبانوی مطبخی است و نتوانسته به هر دلیلی از مطبخ بیرون بیاید,به همان دلیل حقوقی را نیز بسیار فراتر نتوانسته برای خود به ثبت برساند.افزایش سطح تحصیلات و رقابت بیشتر در بازار کار و مبارزه برای سهم بیشتر مشاغل مدیریتی و تصمیم سازی ,از زن شخصیتی ساخته است که کتمان موقعیتش دیگر به سادگی امکانپذیر نیست,نتایج کنکور امسال با ادامه روند صعودی بیش از 60% درصد پذیرفته شده زن فقط یک حقیقت به دنبال دارد و آن هم توقع بیشتر برای موقعیت بهتر در سالهای آینده است,کافی است تا با گرفتن حقوق کمتر و انجام کار موثر و بیشتر بسیاری از مشاغل به قبضه زنان درآید.در سایر کشورهای نیز این روند کم و بیش بنا بر ساختارهای فرهنگی و پذیرش جامعه, رو به رشد بوده وسرعت گرفته است تا جایی که در هندوستانی که در بعضی نقاط کشاورزان زنان خود را به فروش می رسانند,در جای دیگر با ورود زنان به عرصه تصمیم سازی ایالتی,ترتیب راه اندازی قطارهای اختصاصی زنان بین نقاط صنعتی در دستور کار قرار می گیرد و زنان 4 شهر عمده هند می توانند برای طی این مسیرها از قطار و کوپه و خدمه اختصاصی زن استفاده کنند!!.علیرغم تایید همه سطور بالا تناقضی نیز در برخورد با مسائل محیطهای کاری یا تحصیلی مختلط وجود دارد و آن شکایاتی است که زنان از آزارها یا مزاحمتهای مردان در این بخشها مطرح می کنند وپس از آن همه تلاش برای ساختن جامعه ای برای همه انسانها بدون تبعیض جنسی, در نقطه نیل به برابری درخواستهایی مانند آنچه در خطوط راه آهن هند مطرح شده را طرح می کنند!.به نظر می رسد مبارزه زنان برای این برابری بایستی به نقطه ای فرهنگی نزدیک شود که ر این نقطه فرهنگ عمومی را به پذیرش خواستهای طرفین نزدیک کنند.

پ.ن:زنان سالیان سال تلاش کرده اند که از مطبخ بگریزند و حالا که فرصتش فرا رسیده نباید با طرح جداسازی جنسیتی, مشکل جدیدی راخلق کنند!,قانونهای کارگشا می تواند با هر نوع تعارض و رد شدن از حدود شهروندی مقابله کند...