بطريهاي دورنينداختني !
بازيافت شيشه و بلورجات و هزينه هاي حمل و نقل و جمع آوري و عودت آنها به واحدهاي صنعتي كه توانايي دوباره فرآوري آن را داشته باشند،از معضلات اصلي بحث تفكيك زباله در مبداء است و بسياري از كشورهاي كمتر توسعه يافته را از رفتن به سمت حل مسئله در نيمه راه باز مي گرداند.
ايده هايي مانند ساخت شيشه نوشيدني به صورتي كه بتواند قابليت جفت شدن و روي هم چيدن را داشته باشد، توسط كارخانه معروف آبجوسازيHeinekenهلند باعث شد تا در مورد قالب سازي محصولات مايعي كه با ظروف مختلف شيشه اي حمل مي شوند با ديدگاه جديدي فكر كنم. تصور كنيد كه توليدكنندگان اين نوع محصولات با ديدگاه بازيافتي به طرح قالب فكر كننديعني از ابتدا معضلات بعدي جمع آوري و حمل را لحاظ كنند...
شركتHeinekenبه مديريت آلفرد هينيكن،در دهه هفتاد در پي عدم جمع آوري و عودت شيشه هاي آبجو توليدي در منطقه كارائيب و جزيرهCuracao و با اين استدلال كه مصالح ساختماني نيز در اين جزيره كمياب بود، از طراح صنعتي به نام John Habrakenخواست تا شيشه هايي با فرم بلوك ساختماني با نام WOBO و شيارهاي نر و ماده كه قابل جفت شدن در يكديگر داشته باشند طراحي كند!،نتيجه كار در عكس پيداست كه ديوارهاي يكپارچه و شكيلي از اين بلوك ساختماني جديد ساخته شده است و افراد كم بضاعت خانه هايي با اين بطريهاي دورانداخته شده ساخته اند!.لينك
پ.ن:اصل دورانديشي و آينده پژوهي يك قدم ما را به غلبه بر مشكلات و پيچيدگي هاي آينده نزديكتر مي كند.
پ.ن: مثلاً اگر در محصولاتي كه مواد مايع را در بسته هاي پلاستيكي حمل مي كند همين تمهيد انديشيده شود چقدر از اين نوع مواد پلاستيكي را به جاي بازيافت مي توان در مصالح ساختماني يا كف سازيها و آببندها استفاده كرد؟!.
