شوریده گان بی سرانجام به هیچ نمی اندیشند

در همین کره خاکی,زلزله ای جانسوز همان گونه که خانه و کاشانه دهها هزار گیلانی و قزوینی و اهالی بم را بر سرشان فرو ریخت,2 صد هزار را روانه سینه خاک کرده و میلیونها را آواره کرده است.تفاوت نگاه امروز ایرانی به این واقعه دردناک بشری فقط از سر فاصله قاره ای داشتن با محل وقوع آن نیست, بلکه بیشتر از سر شوریدگی و بی سرانجامی است که این روزها از ترس خوشه بندی و تورم 40تا60 درصدی پیش بینی شده در سال آینده نصیبش شده است. ایرانی امروز با لیست بلندبالایی از اتهامات و جرایم و مجازاتهای مابه ازا روبرو است و نمی داند یا اگر هم بداند برایش تفاوتی ندارد که چندین اکوسیستم منحصربفرد وطنش در حال تخریب هستند,او فرصت ندارد که برای هیچ چیز بیرون خود و زن و فرزندش دل بسوزاند یا اشک شوق و همدردی روانه کند...
در خبرها آمده است که اولین گروه 60 نفره از کودکان هائیتی برا ی فرزندخواندگی و پذیرفته شدن در خانواده های آلمانی همین چند روز گذشته وارد فرودگاه فرانکفورت شده اند و خانواده هایی که که پیشاپیش متقاضی این قضیه بوده اند به استقبال آنها رفته اند,عکس نشان می دهد که این خانواده ها از والدین بدون فرزند نیستند و در عین داشتن فرزند چنین درخواستی داشته اند...پ.ن: تفاوت همین دو دیدگاه نشان می دهد که مردم قبل از هر چیزی بر اساس آسودگی خیال پا از چنبره خود و خودخواهی بیرون می گذارند و انسان گرفتار نیازهای پیش پا افتاده اولیه فرصتی برای دلسوزی همنوع,غیر همنوع,طبیعت یا محیط زیستش نمی یابد!!.