كشتيهاي غرق شده بعنوان زيستگاه گونه هاي آبي

شناورهاي دريايي در صورت غرق شدن درسواحل و امكان بازيابي وعمليات تعميرات مجدد،معمولاًبه حال خود رها نمي شوند و با صرف هزينه هاي بسيار از محل بيرون كشيده شده و دوباره بازسازي شده و از مصالح سازه آنها نهايت استفاده مترتب است ولي ايده استفاده از آنها بعنوان سرپناه و زيستگاههاي گونه هاي مختلف آبي بويژه در مكانهايي كه از بافت مرجاني و عوارض صخره اي بي بهره يا كم بهره هستند،فرصت نويني را براي حمايت از ذخاير آبي فراهم آورده است.اين سازه ها ميتوانند تا ساليان زيادي پناهگاه مناسبي براي تخم ريزي يا پنهان شدن دسته جات ماهي هاي كوچكتر را فراهم كرده و در كنار آن فرصت ايجاد مناظر بديعي را براي غواصان آماتور و حرفه اي و جلب توريست به محوطه فراهم سازند!.لينك 1 و 2 و 3
پ.ن:بعد از جنگ ايران و عراق كشتيهاي بسياري در طول نوار ساحلي به گل نشستند يا غرق شدند ولي به گمانم اين طرز استفاده ازآنها هنوز در ايران متولي ندارد،ولي اين پيشنهاد براي سازمان شيلات كشور و با همكاري سازمان بنادر و كشتيراني محفوظ است!.