قهرماني حتي بدون فيناليست بودن
مدتها است كه فوتبال وحواشي آن را تعقيب نمي كنم،شايد بعد از بازي اسطوره اي ايران-استراليا !و هيجان ديدن يك بازي آن هم در آن سطح در خوابگاه دوران دانشجويي !،هرچه اين چند روزگذشته جماعت توييتر باز و فرندفيدگرد!گرد و خاك كردند و ازهيجانات مسابقات فوتسال
امسال گفتند، ككم هم نگزيد!،پستهاي سيٌد(1و2و3) و چند دفعه هيجانات فرناز حين گپهاي روزانه را هم زياد جدي نگرفتم،حتي ديروز آخر وقت در مسير بازگشت به خانه و گپهايي كه با سيد از نوجواني و محله هاي قديمي مان زديم و اين كه فوتبال گل فني يا گل كوچك چه هيجان و چه بازيگران اعجوبه و گمنامي دارد و خاطرات خودم از همپايي با دايي كوچكم در شبهاي متمادي گل فني بازي كردن جلوي حافظيه، ساحلي روغن نباتي و پشت ترمينال كارآنديش آن روزها كه هنوز جز محوطه اي آسفالته چيزديگري نبود يا محوطه هاي ورزشي و پاركينگ دانشكده ادبيات، پارك شهر و ترس هميشگي از مصدوم شدن كه در همان اوان نوجواني باعث شد فوتبال گل فني را كلاً كنار بگذارم و قس عليهذا...
به هرتقدير و تصادفاً نيمه دوم وگلهاي بازي فوتسال ايران-اكراين را ديدم وباز هم مصمم تر شدم كه ايراني فقط در گمنامي و سختي و كمبود امكانات شكوفا ميشود و آنچه در كنار سعي و تلاش مجموعه تيم و سرمربي اين تيم نتيجه ميگيرد، عزمي است كه جزم شده تا نشان دهد كه كل مجموعه فدراسيون فوتبال ايران و ميلياردها تومان گردش مالي اطراف اين كسب و كار مقابل اراده يك تيم چندنفره بي ادعا به هيچ بازنده است!.
پ.ن:با وجود ميل و اشتياق شديد به مفتضح شدن باند سازمان تربيت بدني براي ندانم كاريهاي اخيرشان و فقط براي تلنگري به ذهنهاي كوري مانند دايي و هم فكرانش از صميم قلب براي قهرماني تيم فوتسال ايران آرزوي موفقيت مي كنم!!.
امسال گفتند، ككم هم نگزيد!،پستهاي سيٌد(1و2و3) و چند دفعه هيجانات فرناز حين گپهاي روزانه را هم زياد جدي نگرفتم،حتي ديروز آخر وقت در مسير بازگشت به خانه و گپهايي كه با سيد از نوجواني و محله هاي قديمي مان زديم و اين كه فوتبال گل فني يا گل كوچك چه هيجان و چه بازيگران اعجوبه و گمنامي دارد و خاطرات خودم از همپايي با دايي كوچكم در شبهاي متمادي گل فني بازي كردن جلوي حافظيه، ساحلي روغن نباتي و پشت ترمينال كارآنديش آن روزها كه هنوز جز محوطه اي آسفالته چيزديگري نبود يا محوطه هاي ورزشي و پاركينگ دانشكده ادبيات، پارك شهر و ترس هميشگي از مصدوم شدن كه در همان اوان نوجواني باعث شد فوتبال گل فني را كلاً كنار بگذارم و قس عليهذا...به هرتقدير و تصادفاً نيمه دوم وگلهاي بازي فوتسال ايران-اكراين را ديدم وباز هم مصمم تر شدم كه ايراني فقط در گمنامي و سختي و كمبود امكانات شكوفا ميشود و آنچه در كنار سعي و تلاش مجموعه تيم و سرمربي اين تيم نتيجه ميگيرد، عزمي است كه جزم شده تا نشان دهد كه كل مجموعه فدراسيون فوتبال ايران و ميلياردها تومان گردش مالي اطراف اين كسب و كار مقابل اراده يك تيم چندنفره بي ادعا به هيچ بازنده است!.
پ.ن:با وجود ميل و اشتياق شديد به مفتضح شدن باند سازمان تربيت بدني براي ندانم كاريهاي اخيرشان و فقط براي تلنگري به ذهنهاي كوري مانند دايي و هم فكرانش از صميم قلب براي قهرماني تيم فوتسال ايران آرزوي موفقيت مي كنم!!.
Powered by ScribeFire.
