Brillante Award 2008این یک بازی وبلاگی نیست!
حمیرا بانو از معدود بانوان ایرانی وبلاگستان است که با توجه به ارائه پستهایش به زبان انگلیسی و فاصله داشتن از هیاهو و شلوغ بازیهای معمول وبلاگستان فارسی در بین فارسی زبانها کمتر شناخته شده است و با تلاش مستمری که در ارائه تصویری مثبت از ایران و ایرانی دارد نقشی متفاوت را به عهده گرفته است,او را از خلال مصاحبه مهدی حکیمی با وی در دو در دو شناخته ام...
امروز به لطف ایشان از طریق وبلاگشان پی بردم و حرکتی سمبولیک در وبلاگهای جهان برای قدردانی از سایر وبلاگنویسهایی که قریحه و سلیقه شان را می پسندید را به طریقه خوشان پی می گیرم:
-وبلاگ نویسی برای من یک آغاز داشته و همیشه این آغاز را مدیون سید پابرهنه ها و تلاش مردانه و عام المنفعه اش برای وبلاگستان فارسی هستم , چندین سال توسعه ابزار وبلاگنویسی به زبان فارسی به گونه ای کاملاً غیرقابل کتمان از زحمتهای شخصی اوست.
- مهدی حکیمی یا همان باغبانباشی وبلاگستان برای من نماد رهبری است که داعیه رهبری ندارد ولی خصوصیاتش در این چند سال,ثابت کرده است می تواند جریان دموکراتیک وبلاگنویسی فارسی را بدون هیچ ادعایی حمایت و راهنمایی کند.
-عمو اروند نازنین ریش سفیدترین دوست من در این فضای مجازی است که تلاشهای این سالهای بازنشستگی اش را به سوی درج خاطرات و تجاربش از زندگی در ایران و سوئد نشانه رفته است.
-بامدادی و نگاهش را و حوزه متنوع پستهایش را که از درون و بیرون به ایران می نگرد,از بهترین تلاشهای حال حاضر در حیطه وبلاگنویسی اجتماعی می دانم.
-کسرا یوسفی یک دوست نادیده است ,دوستی که هیچگاه با هم گپ نزده ایم ولی به لحاظ آنچه در این مدت در قالبی مینی مالیستی انتشار داده,همیشه مورد پسندم بوده است.
- نازنین خواهر فرناز هم از آن دخترخانمهای ایرانی است که نگاهی خاص خود به دنیا دارد و شما را به دنیایی مثال زدنی دعوت می کند.
- فکر کنم وحید و مفهوم آینده هم در این سالها اجزای لاینفک ذهن مرا بعنوان یک وبلاگنویس آینده گرا اشغال کرده اند.
پ.ن: گویا اگر بخواهید این حرکت را دنبال کنید بایستی 7 وبلاگنویس تاثیرگذار دیگر را معرفی کرده و با قرار دادن لوگوی بالای مطلب و رفتن و کامنت دادن به هریک از آنان کار را پی بگیرید...
پ.ن:این یک بازی وبلاگی نیست,فقط کمی تا قسمتی قدردانی از آنهایی است که نگاهشان را می پسندید.
امروز به لطف ایشان از طریق وبلاگشان پی بردم و حرکتی سمبولیک در وبلاگهای جهان برای قدردانی از سایر وبلاگنویسهایی که قریحه و سلیقه شان را می پسندید را به طریقه خوشان پی می گیرم:
-وبلاگ نویسی برای من یک آغاز داشته و همیشه این آغاز را مدیون سید پابرهنه ها و تلاش مردانه و عام المنفعه اش برای وبلاگستان فارسی هستم , چندین سال توسعه ابزار وبلاگنویسی به زبان فارسی به گونه ای کاملاً غیرقابل کتمان از زحمتهای شخصی اوست.
- مهدی حکیمی یا همان باغبانباشی وبلاگستان برای من نماد رهبری است که داعیه رهبری ندارد ولی خصوصیاتش در این چند سال,ثابت کرده است می تواند جریان دموکراتیک وبلاگنویسی فارسی را بدون هیچ ادعایی حمایت و راهنمایی کند.
-عمو اروند نازنین ریش سفیدترین دوست من در این فضای مجازی است که تلاشهای این سالهای بازنشستگی اش را به سوی درج خاطرات و تجاربش از زندگی در ایران و سوئد نشانه رفته است.
-بامدادی و نگاهش را و حوزه متنوع پستهایش را که از درون و بیرون به ایران می نگرد,از بهترین تلاشهای حال حاضر در حیطه وبلاگنویسی اجتماعی می دانم.
-کسرا یوسفی یک دوست نادیده است ,دوستی که هیچگاه با هم گپ نزده ایم ولی به لحاظ آنچه در این مدت در قالبی مینی مالیستی انتشار داده,همیشه مورد پسندم بوده است.
- نازنین خواهر فرناز هم از آن دخترخانمهای ایرانی است که نگاهی خاص خود به دنیا دارد و شما را به دنیایی مثال زدنی دعوت می کند.
- فکر کنم وحید و مفهوم آینده هم در این سالها اجزای لاینفک ذهن مرا بعنوان یک وبلاگنویس آینده گرا اشغال کرده اند.
پ.ن: گویا اگر بخواهید این حرکت را دنبال کنید بایستی 7 وبلاگنویس تاثیرگذار دیگر را معرفی کرده و با قرار دادن لوگوی بالای مطلب و رفتن و کامنت دادن به هریک از آنان کار را پی بگیرید...
پ.ن:این یک بازی وبلاگی نیست,فقط کمی تا قسمتی قدردانی از آنهایی است که نگاهشان را می پسندید.
