سيويل خوانده هاي وطني و توهم مديريت جهاني
مهندسان سيويل يا همان لفظ آشناي راه و ساختمان(عمران)،در كشور ما مجموعه اي از تحصيل كردگان فني را تشكيل مي دهند كه به واسطه توسعه نيافتگي و تفوق كسب و كار بساز و بفروشي! ساليان زيادي است كه بر اريكه قدرت،سرمايه و فرصتهاي بي بديل اجتماعي تكيه زده اند...
مهندسان سيويل در مقطع كارشناسي به نسبت ساير رشته هاي كلاسيك مهندسي با حجم دروس مهندسي كمتري روبرو هستند و در عوض با توجه به ويژگي شغلي شان در ايران به سرعت جذب بازار كار و تجربه اجرايي مي شوند و از اين لحاظ به جز پارامتر دقت محاسباتي و رعايت آن در شيوه اجرايي،از ساير دانش آموختگان فني پيش مي افتند.
ساختار پروژه اي در كار سيويل،از كارشناسان اين رشته آدمهايي مي سازد كه به هر هدف اجرايي به شكل يك گانت چارت، آيتمهاي اجرايي، زمان شروع، زمان پايان،مدتهاي تعويق و از اين قبيل مي نگرند.مسئوليتهاي مهندسي در اين رشته به طور معمول ابعادي كوتاه مدت دارد و اگر سازه اي يا راه احداث شده اي اولين بارگذاري را پشت سرگذارد بنا بر سنت غلط وطني كار پايان پذيرفته است و حوادث آتي را در سالهاي آينده كسي را به پشت ميزهاي محاكمه نخواهد كشيد.مجموعه چنين پارامترها،زيرساختهاي قانوني و اجتماعي از اين مهندسين ،مردماني پروژه محور، با ديدگاههاي كوتاه مدت مبتني بر سود دهي را پرورش داده و ناخودآگاه مهندسين عمران وطني اگرچه نه به طور مطلق ولي به طور اكثريت مردماني فاقد ديدگاههاي استراتژيك و بلندمدت بار مي آيند.
به طور اخص در طي عمر دولتهاي بعد از انقلاب 57 در خلاء بوجود آمده از فقدان نيروهاي مديريتي عالي،عدم باور به ديدگاههاي بلند مدت و بودجه ريزي ساليانه،مهندسين عمران به عنوان مديران دولتي كه سابقه اجرايي بيشتري نسبت به ساير دانش آموختگان داشتند،اقبال عمومي يافتند و بسياري از پستهاي وزارتي و مديرتهاي عالي طي فرمولي نانوشته به مهندسين عمران سپرده شد.در اين راستا برنامه هاي تدوين شده نيز تحت تاثير همين باور به طور مقطعي،سليقه محور و فاقد انسجام براي پيوستن به برنامه هاي آتي در بستري استراتژيك سامان يافتند.از دل چنين رويكردي مجموعه بسيار زيادي پروژه بوجود آمد كه بسياري نيز به پايان رسيد ولي شلختگي و بي قاعدگي آنها و عدم باور فرايندي و استراتژيك از مجموعه آنها برايند مثبتي را تا كنون براي مملكت رقم نزده است.
پ.ن:بسياري از چنين مديراني با اين توهم كه مهندسين سيويل تنها كاركترهاي مناسب براي تبديل شدن به مديران عالي هستندخلق شده اند و بررسي كابينه هاي ده گانه سي سال اخير تعداد بسيار زيادي مهندس عمران به خود ديده كه عموماً نيز فاقد يد بيضا بوده اند!.
پ.ن:استفاده از تركيب مهندسين اجرايي كه ماليه يا مديريت استراتژيك را در بعد آكادميك و اجرايي از سرگذرانده اند و بويژه استفاده از ديدگاههاي دانش آموختگان MBA يكي از درمانهاي عاجل براي پرورش مدير مبتني بر ديدگاههاي تحصيل كردگان فني است.
پ.ن: يكي از مشكلات دكترمهندس اكونوميست خودمان و تيمي كه از شهرداري با خود آورده،همين توهمي است كه مهندس عمران مي تواند نقش آچارفرانسه هر مشكل كابينه يا دولت را بازي كند و گويا فراموش كرده كه در دانشكده هاي فني سيويل خوانده ها را به مزاح گلابي پاس كرده مي ناميدند و فشار محاسباتي يا فكري زيادي بر مهندسين عمران نيامده است...
مهندسان سيويل در مقطع كارشناسي به نسبت ساير رشته هاي كلاسيك مهندسي با حجم دروس مهندسي كمتري روبرو هستند و در عوض با توجه به ويژگي شغلي شان در ايران به سرعت جذب بازار كار و تجربه اجرايي مي شوند و از اين لحاظ به جز پارامتر دقت محاسباتي و رعايت آن در شيوه اجرايي،از ساير دانش آموختگان فني پيش مي افتند.
ساختار پروژه اي در كار سيويل،از كارشناسان اين رشته آدمهايي مي سازد كه به هر هدف اجرايي به شكل يك گانت چارت، آيتمهاي اجرايي، زمان شروع، زمان پايان،مدتهاي تعويق و از اين قبيل مي نگرند.مسئوليتهاي مهندسي در اين رشته به طور معمول ابعادي كوتاه مدت دارد و اگر سازه اي يا راه احداث شده اي اولين بارگذاري را پشت سرگذارد بنا بر سنت غلط وطني كار پايان پذيرفته است و حوادث آتي را در سالهاي آينده كسي را به پشت ميزهاي محاكمه نخواهد كشيد.مجموعه چنين پارامترها،زيرساختهاي قانوني و اجتماعي از اين مهندسين ،مردماني پروژه محور، با ديدگاههاي كوتاه مدت مبتني بر سود دهي را پرورش داده و ناخودآگاه مهندسين عمران وطني اگرچه نه به طور مطلق ولي به طور اكثريت مردماني فاقد ديدگاههاي استراتژيك و بلندمدت بار مي آيند.
به طور اخص در طي عمر دولتهاي بعد از انقلاب 57 در خلاء بوجود آمده از فقدان نيروهاي مديريتي عالي،عدم باور به ديدگاههاي بلند مدت و بودجه ريزي ساليانه،مهندسين عمران به عنوان مديران دولتي كه سابقه اجرايي بيشتري نسبت به ساير دانش آموختگان داشتند،اقبال عمومي يافتند و بسياري از پستهاي وزارتي و مديرتهاي عالي طي فرمولي نانوشته به مهندسين عمران سپرده شد.در اين راستا برنامه هاي تدوين شده نيز تحت تاثير همين باور به طور مقطعي،سليقه محور و فاقد انسجام براي پيوستن به برنامه هاي آتي در بستري استراتژيك سامان يافتند.از دل چنين رويكردي مجموعه بسيار زيادي پروژه بوجود آمد كه بسياري نيز به پايان رسيد ولي شلختگي و بي قاعدگي آنها و عدم باور فرايندي و استراتژيك از مجموعه آنها برايند مثبتي را تا كنون براي مملكت رقم نزده است.
پ.ن:بسياري از چنين مديراني با اين توهم كه مهندسين سيويل تنها كاركترهاي مناسب براي تبديل شدن به مديران عالي هستندخلق شده اند و بررسي كابينه هاي ده گانه سي سال اخير تعداد بسيار زيادي مهندس عمران به خود ديده كه عموماً نيز فاقد يد بيضا بوده اند!.
پ.ن:استفاده از تركيب مهندسين اجرايي كه ماليه يا مديريت استراتژيك را در بعد آكادميك و اجرايي از سرگذرانده اند و بويژه استفاده از ديدگاههاي دانش آموختگان MBA يكي از درمانهاي عاجل براي پرورش مدير مبتني بر ديدگاههاي تحصيل كردگان فني است.
پ.ن: يكي از مشكلات دكترمهندس اكونوميست خودمان و تيمي كه از شهرداري با خود آورده،همين توهمي است كه مهندس عمران مي تواند نقش آچارفرانسه هر مشكل كابينه يا دولت را بازي كند و گويا فراموش كرده كه در دانشكده هاي فني سيويل خوانده ها را به مزاح گلابي پاس كرده مي ناميدند و فشار محاسباتي يا فكري زيادي بر مهندسين عمران نيامده است...
پ.ن:لطفاً فارغ التحصیلان رشته عمران مطالب فوق را به پای آسیب شناسی وضعیت موجود و دولتهای اخیر بگذارند و با نظرتسامح آن رابخوانند,قصد تخطئه یا وهن هیچ یک از دوستان نیست و موضع حقیر نیز مطلق گرایانه نبوده است!.
