آینده در ذهن یسنا
الگوریتم فکری نسلها تغییر می کند، در زمان ما اتصالات مکانیکی یک اسباب بازی و ساختار پازل گونه یک بازی فکری از دنیا شکلی پازل وار برایمان ساخت که به گونه ای تا امروز هم با من یکی همراه است،فهم مسئله برای من یعنی جمع کردن تکه های گم شده یک پازل و جور کردن آن تا رسیدن به تصویر یا جواب نهایی،در مورد نسلهای بعدی خصوصاً همین یکی دو دهه اخیر تا خود یسنا،فهم دیجیتالی و ارتباط از طریق صفحه کلید با یک سیستم عامل،تبدیل به عادتی وسواس گونه شده است،بچه های این نسل به راحتی با یک صفحه کلید ارتباط برقرار می کنند،جالب است بدانید یسنای من هر آنچه که دارای کلیدهای کوچک یا چیزی شبیه به کلید را باشد با انگشتان کوچکش در دست گرفته و کلیک می کند!! یا مانند یک گوشی تلفن در مقابل گوشش نگه می دارد!!!.
این تعابیر را دست کم نگیرید،فرزندان ما آینده را مانند یک مجموعه کلید که از طریق فشردن آنها کارهایشان انجام خواهد شد می بینند،این خود کاستیها و تواناییهای زیادی را به دنبال خواهد داشت،کودکان آینده دست افزارها را به خوبی در اختیار نخواهند گرفت و به پشت صفحه کلیدهای بیشمار اطرافشان خواهند خزید...
پ.ن: دیشب یسنا اولین بار بود که مکعب روبیک را می دید و به گمانش خانه های مکعب، گونه ای کلید به شمار می روند!، از همین جا متوجه شدم که شرکت اپل چرا از سامانه های دیداری برای آخرین ساخته اش(آیفون) به شکل سلولهای کلید مانند استفاده کرده است،آنها می دانند که کودکان آینده به چه دل بسته اند!!.
