دکترمهندس اکونومیست!

یک روز در اوایل کارم،در اتاق یکی از مدیران شرکت،بالای سر منشی اش توجه ام به گزیده سخنان یک مدیر جهانی که به صورت تراکت چاپ شده بود جلب شد:"...اگر کسی را در رابطه با وظیفه اش مورد خطاب قرار گرفت و در پاسخ، ندانم کاری واشتباه خود را به دیگری و عوامل دیگر نسبت داد،از اولین تعهد یک مدیر یعنی پذیرفتن مسئولیتش در قبال وظابف محوله شانه خالی کرده است ".
به قدری این مفهوم در جانم نشست که پس از آن در قبال وضعیت مشابه، اولین کاری که به ذهنم می رسد،عذرخواهی است و بعد هم تلاش چندبرابر برای جبران مافات...
پ.ن:در عرف مسئولیتهای اجرایی سنگین و کلان پس از اثبات تقصیر،اولین قدم کناره گیری بالاترین مقام اجرایی بعنوان نشانه ای برای احترام به حقوق عمومی و مرهمی بر آلام خسارت دیدگان است و بعد دستگاه اجرایی اقدامات اصلاحی را بعنوان بالاترین الویت دستگاه آغاز می کند،البته اینها همه در دیار ما در چهارچوب فیلمهای تخیلی وآرمان گرایی واقعیت دارد و دکترمهندس اکونومیست! به راحتی همه تقصیرها را به گردن دستهای داخلی می اندازد که پس از دستهای بیگانه ،آلت جدیدی به نظر می‌رسند!!.
(ای وای که هاراکیری 切腹یک مدیر مقصر ژاپنی چه لحظه با شکوهی است و تمام مدیران جهان را به تعظیم وادار میکند!)