کیفیت خدمات درمانی و پزشکانی که مطبشون رو با یک چیز دیگه عوضی گرفتن!

یک پزشک بعنوان عهده دار و متولی سلامت جامعه، اصول اخلاقی و حرفه ای بسیاری را بایستی در نظر گرفته،پذیرفته وبه آن عمل کند. عمل به این وظایف کاملاً بایسته و حتمی است و از لحظه پوشیدن این لباس محترم آغاز میگردد،لذا این اصول مقدم بر سایر شرایط و مسائلی هستند که میتواند پزشک را تحت الشعاع قرار دهد و به هیچ عنوان تعطیل شدنی و موکول به سایر دلایل نیستند، مطلب به قدری دردناک و حائز اهمیته که مجبور شدم راه اگر و امٌای مخاطبین مقاله رو ببندم!،در تمام دنیا و حتی کشور خودمون این اصول اخلاقی و حرفه ای از صاحبین این حرفه انتظار میره و مثل سایر چیزهایی نیست که ایرونی! باهاش برخورد بشه، اینکه اظهار نظر شما با در دست گرفتن حیات یا مرگ کسی در ارتباط مستقیم باشه ،شوخی بردار نیست...
قضاوت در مورداینکه معیشت یک پزشک میتونه چه ارتباطی با صحت عملکردش داشته باشه رو به خود پزشکان محول می کنم! و دردآوره که هر روز این قشر خصوصاً مرفهترها!(و صد البته نه همه پزشکان!)بیشتر به صاحبین یک بیزنس و بازاری صرف تبدیل میشن،بحث من به دستمزدی که برای زحماتشون می گیرن زیاد ارتباطی نداره،بیشتر نگران خروجی و اثربخشی حرفه درمانی هستم،
به هر حال در دوره و زمونه ای که تورم افسارگسیخته ای داره می تازه، این حرفه هم تاثیرپذیره ولی مسئولیتهای اجتماعیش در مورد کاهش درد و آلام انسانی،ارائه بهترین کمکهای درمانی،تشخیص مناسب،درمان مناسب و بیشتر از همه پاسخگویی در مورد اعمال انجام شده!! چی میشه؟؟
من فقط به ذکر چند نمونه که همین اواخر باهاشون برخورد کردم می پردازم و دلم میخواد که خود پزشکان محترم در موردش پاسخ بدن:
در هر شهری ،مخصوصاً مراکز استان متخصصین وفوق تخصصها برای خودشون یک سری درجه بندی و کلاس کار دارند که میشه از روی تابلوی مطب و محل مطب و خصوصاً سابقه درمانی آنها فهمید،بابت همین هم انواع هزینه ها رو از مریض طلب می کنند که امیدوارم نوش جونشون باشه!
بازار کار این آقایون مخصوصاً اساتید و معروفترها در طول سال سکه است و خدا عمرچند برابر بده که بتونن از عهده همه وقتهایی که میدن بر بیان!،ولی این وسط بعضی از اونها برای مدیریت اوقات کارشون در طول هفته و طول ماه،وقت عمل رو بر اساس پر یا خالی بودن صرف برنامه کارشون در نظر میگیرن و بایدها و نبایدهای سلامتی مریض گویا فراموش میشه!
نمونه اون چندی پیش یکی از آشنایان که باردار بود و ما در اواسط اردیبهشت انتظار وضع حملشون رو داشتیم،یکی دو هفته پیش خبرمون کردند که فلانی وضع حمل کرد!،ما دهنمون باز مونده بود که بابا این وقت زایمانش اردیبهشت بوده؟؟آخه یک ماه رو چه جوری در محاسبه اشتباه کرده؟
پی جو شدیم که ببینیم قضیه چیه و گفتن در معاینات آخری که خانم رفتن پیش دکتر، دکتر یکدفعه گفته از همین راه باید بری بیمارستان بستری بشی!!هر چی این بنده خدا ضجه زده که خودتون گفتید اواسط ماه بعد،دکتر گفته اگه من دکترم، میگم همین الان باید بری اتاق عمل!!،خلاصه از همونجا تماس میگیرن با مادرش و ازش میخوان که بساط زایمان! رو بردار بیار فلان بیمارستان!
آقای دکتر عمل رو انجام میدن و جنینی که هنوز درحال گذراندن ماه هشتمه و جهاز تنفسی اون تکمیل نشده رو به دنیا میارن! و بعدش هم بساطICU که نصیب هیشکی نشه و حدود یکماه بچه رو با یک ریه ناقص و کلی تالمات پدر و مادر و جراحتهای ناشی از وصل دستگاه تنفسی باقی میذارن!
خونواده هم آدمهای بیسوادی نیستن و دوست دارن بدونن آخه چه طور این آقای دکتر همچین پشتک وارویی زده؟؟ و آقای دکتر هم کلی پشت چشم ناز میکنه که من کلی لطف کردم که مادر رو براتون زنده نگه داشتم!! و بگذریم از هزینه و اشک و آه و حسرتی که برای خونواده بدبختش به جا گذاشته...
از این جور اشتباهات کم نیستند ومخصوصاً متخصصین جراحی زنان و زایمان از این زود دست به چاقو شدن یا بالعکس دیر عمل کردن،خانواده های زیادی رو داغدار و متضرر کردن...
این فقط گوشه کوچکی از عدم پاسخگویی بعضی از این پزشکان هست که در مواجهه مستقیم با ندونم کاریهاشون حاضر به پذیرفتن مسئولیتهای انسانی حرفه اشون نیستند و به خاطر فقط ردیف کردن برنامه هفتگی عملهاشون میتونن آینده یک نوزاد رو کن فیکون بکنند!!
پیشنهاد می کنم وزارت درمان به دنبال بوجود آوردن سامانه ای مدیریتی باشه تا کیفیت کار درمانی این مملکت رو تحت کنترل داشته باشه و بتونه از صحت و رعایت کامل استانداردهای پزشکی توسط پزشکان اطمینان حاصل کنه و به موقع جلوی ندونم کاریها و تکرار اشتباهات کسانی که مطبشون رو با یک بنکداری یا میدون تره بار عوضی گرفتن! رو بگیره...