فتیله در خدمت ایدئولوژی

کودکان تاثیرپذیرترین و بی دفاعترین موجودات در هنگام حمله ایدئولوژی هستند و اینگونه اولین قربانیان یک جامعه در نسل بعد ی, همان کودکانی هستند که بی دفاع و مظلوم رها شده اند. برنامه های کودک و نوجوان با بی دقتی و کم ذوقی که شامل حال آن شده, تبدیل به دستگاهی شده که از یک سمت صفحه ای بی خط وسفید را دریافت کرده و از آن طرف یک جلد دست نوشته های بی ربطی تحویل می دهد که به درد هیچ خط و رسم دیگری نخواهد خورد!!.
برنامه بسیار پرطرفداری چون فتیله با دست اندرکاران زحمتکش آن نیز ابزار دست چنین طرز فکرهایی هستند و اگر چه ظاهراً گروهی مشتاق برنامه سازی برای کودکان به چشم می آیند ولی در واقع کسب و کارشان و دستورالعملهای سیاستگذاران صدا و سیما را بیشتر ارج می نهند و می توانند از یک سو موسیقی شاد و ریتمهای تند و کمی حرکات موزون را در قالب سناریوهای بی ربطی چون موسیقی بناها! با هیئت و ظاهر موزیسینهای سبیلو! و البته کمی هم موسیقی سینتی سایزری با ملودیهای کاملاً غیر مجاز برای پرکردن اوقات تعطیل کودکانمان تولید کنند!!.
برنامه امروز آنها و بناهایی که از استامبولی و تیشه و بیل و الک صدای سازهای سنتی و غیر سنتی در می آورند در ظاهر سوژه با مزه ای است ولی کودک من به مرور از یاد خواهد برد که اصل ساز به چه شکلی است و موزیسین در چه جایگاهی ساز می زند یا موسیقی می آفریند, اگر چند سال بعد کودکانتان از موسیقی دیگر تعریف یا یادی با خود نداشتند اصلاً تعجب نکنید چون اساس آن در حال پایه گذاری است...
پ.ن: در این پست هم به گونه دیگری از همین شامورتی بازی گفته ام.