بدون يخچال هم مي شود زندگي كرد

Rachel Muston and her decommissioned fridge in Ottawa

تفاوت فعاليتهاي اجتماعي در ايران با ساير نقاط جهان در باوري است كه درايران هنوز باورنشده است! ، بگذاريد تا واضحتر بگويم ،اگر در يك كشور برخوردار با يك انجمن يا گروه يا هسته خود جوش برخورد مي كنيد كه شعار تغييريك وضعيت نامطلوب را سرداده، مي توان تا حدي اميدوار بود كه با فعاليتهاي صورت گرفته توسط اعضا بخشي از اين شعارها به واقعيت بپيوندد. مثلاًشعارهاي گروههاي معترض به وضعيت آب و هوا و گرمايش زمين در جهان به عملكردهايي در خصوص كمتر مصرف كردن يا به اندازه مصرف كردن، كاهش ميزان دي اكسيد كربن منتشره به ازاي هرفعاليتي و از اين قبيل اختصاص دارد و گزارشهايي نيز مانند آنچه گاردين منتشر كرده نشان مي دهد كه يك فعال محيط زيست حتي از داشتن يخچال چشم پوشي كرده و با استفاده از يك فريزر كوچك و توليد يخ منجمد در زيرزمين خانه يك محفظه سرد شبيه سردابه هاي قديمي ساخته كه موادمصرفي نيازمند دماي حول و حوش صفردرجه سانتيگراد را در آن نگهداري مي كند و با محاسبه نشان داده كه اين صرفه جويي برابر1,300kWh درسال يا كاهش انتشار دي اكسيدكربن معادل2,000lbs در سال است كه اين هم به نوبه خودبه اندازه كاهش مصرف105گالن بنزين است!!.
باتوجه به گزارش فوق عملگرايي فعالان زيست محيطي غربي و باور اين كه اگر از خودمان شروع نكنيم هيچ چيز شروع نخواهد شد ،ركن اساسي در تحولات آنجا كه وطنم نيست دارد!!!.ازطرف ديگرزيرساختهايي مانند سازمانهايي كه آمار و ارقام بسيار واضحي از صرفه اقتصادي و زيست محيطي هرگونه فعاليت منتج به صرفه جويي در اختيار مردم مي گذارند كمك بسيارزيادي به اين گونه فعاليتها مي كند.
پ.ن: با توجه به شكوفايي سالهاي اخير!وتلاشهاي متلاشي كننده دكتر مهندس اكونوميست، متاسفانه چيزي به نام آمار واقعي درمملكت باقي نمانده وما شاهد هستيم كه دولت نمي تواند با اين شرايط چيزي بعنوان اطلاعات قابل پردازش دراختيار مردم بگذارد!!.