اولین نمایشگاه انفرادی آبرنگ مامان صدی یسنا

سالها پیش شاید 60 سال,یا نه 600 سال پیش!, زنی ایرانی به غاری تیره خزید و پس از آن جز به کودکانش و همه سختیهایی که زندگی سر راه زنی از تبار او می تواند سبز کند,او دیگر به هیچ چیز نیاندیشید,یا حداقل دیگر به خود نیاندیشید! و پس از آنکه کودکان از بند کودکی رستند و بالیدند و هر یک به سراغ ماجرای شخصی خود رفتند از خواب گران برخاست و تصمیم گرفت از غار خویش که نمی دانم خودخواسته یا خواسته روزگار نامش دهم, بیرون آمد و به خود و دل مشغولیهایش دل بست و رفت و رفت تا برگزاری اولین نمایشگاه آثار آبرنگش که تصادفاً با تولد پسر بزرگش در یک روز همراه شده و بقیه ماجرا سخن رنگ و است و خیال و بعضی از کارهایش و دعوت همشهری هایم به دیدار از نمایشگاه انفرادی مامان صدی یسنا و بعضی از نمونه های کارهایش که در پی آمده است.

پ.ن:طراحی پوستر هم زحمت دست و لپتاپ عمه یسنا است !.