شروع سال تحصیلی آنور آب و آموزش از پای بست ویران خودمان!
سال تحصیلی جدید در راه است بدون آنکه سیستم آموزشی کشور حتی برای لحظه ای به گذشته ،حال و یا آینده نیازهای دانش آموزان و مملکت فکر کرده باشد!، البته قصد من این نیست که بگویم جریان فکر در این مجموعه جاری نیست!، به هیچ وجه!، جریانی وجود دارد ولی بر خلاف جریان زنده کسب و کاری مهم و حیاتی به نام آموزش!...
آموزش نیز مانند هر فعالیت هدفمند دیگر در هزاره سوم به کسب و کاری برای متولیانش تبدیل شده و این اصلاً واقعه ناگواری نیست!،بلکه میتواند رویداد خجسته ای باشد!،شعارهای چند دهه پیش دستگاه و متولیان آموزشی کشور و ساختار کاملاً دولتی و انگلی بودجه آن!، از آموزش و پرورش و فرهنگ و علوم،ساختاری شعار زده با مافیایی به مراتب ننگین تر از سایر دستگاههای دولتی ساخته است،که هدفی جز تامین منافع گروهی خاص را با ادعای آموزش و پرورش و هدایت نسل جوان!،ندارند.
سیل بنیاد بر باد ده آزمونهای سراسری ورود به دانشگاه،مدارس غیر انتفاعی، دانشگاه آزاد و سایر غده های بدخیم روییده بر این هیکل نامتناسب، عدم برنامه ریزی صحیح برای جذب نسلی عمدتاً جوان و بکارگیری این جمعیت در حال انفجار، از مراکز آموزشی این کشور صرفاً بازاری برای خالی کردن جیب متقاضیان تحصیل فراهم آورده است و دیگر هیچ!.
اگر قرار است هزینه ای از دانش آموز بابت هر مقطع تحصیلی گرفته شود، خوب این اشکالی ندارد این هزینه اخذ شود ولی کیفیت این کالای عرضه شده پس به کجا می رود؟، نام سیستم آموزشی دولتی ما رایگان و تا پایان مقطع تحصیل ظاهراً بدون اخذ وجه است،ولی وجوه متفاوتی اخذ می گردد و بعد هم نوبت آموزگاران می رسد که در بی پناهی ناشی از عدم تولیت صحیح دولت،تیشه به ریشه دانش آموختن زده و با راه انداختن کلاسهای خصوصی،دانش آموز را مجبور به صرف هزینه می کنند! ، ولی باز هم چیزی نصیب این دانش آموز یا بهتر بگویم مشتری متاع دانش! نمی شود.
دانشگاههای رنگ و وارنگ مختلف در کنار بدنه دانشگاههای دولتی هم اصل کار را از نفس انداخته و هم خود به بنگاه تولید مدرک تبدیل شده است!
این درد دل سر دراز دارد!،پس فقط شما را دعوت می کنم ببینید و بخوانید که دانشگاههای شیطان بزرگ!،در آغاز سال تحصیلی چگونه طبقه بندی شده اند تا بتوانند با نیاز هر نوع مشتری(بخوانید دانش آموز!) کنار آمده و جوابگوی سلایق و نیازهای مختلف باشند.
اشتباه نکنید که قصد من مقایسه نیست،فقط نشان دادن دریچه دیگری است که در آن متولی آموزش اگر هزینه خدمات آموزشی را می گیرد ولی در عوض چه چیزی عرضه می کند...
امیدوارم هر چه زودتر نظام آموزشی پوسیده ما از خواب برخیزد و با عرضه کردن راهبردهای مدرن و چاره ساز!، در جایگاه خواسته های صنفی نیز فریاد بزند!!
پ.ن: تمام فریاد من از این است که آموزش و پرورش واقعاً یک کسب و کار است و تمامی مختصات آن را داراست،پس چرا با دولتی کردن و شعارهای سطحی آن را به صورت بنگاه خیریه جلوه می دهند؟،یک کسب و کار موفق استراتژی می خواهد،مدیر می خواهد و دورنمای تبدیل به بنگاه اقتصادی شدن،از اینها کدامیک در وزارتهای آموزش و پرورش و فرهنگ و علوم کشورمان یافت می شود؟؟؟
پ.ن: اگر قصدی برای کمک کردن به اقشار کم درآمد و تولیت آموزش رایگان هم وجود دارد بایستی با تمام قدرت و فقط مختص همان قشر مصرف گردد واین نیز فقط در توان دولتی است که تکلیف خودش را با بحث درآمد و مالیات روشن کرده باشد.
