ای کاش این مقاله چند سال پیشتر در نیوزویک چاپ شده بود!

چند روز پیش یکی از همکاران خواهر کوچکترش را بر اثرابتلا به سرطان روده بزرگ و سرایت بدخیم آن به سایر بخشهای دستگاه گوارشی درحدود 25 سالگی در حالیکه تا چند وقت دیگر تخصص بافت شناسی را بعد از پزشکی عمومیش می گرفت از دست داد، و این در حالی است که 2-3 سال پیشتر نیز برادر جوان دیگرش را به همین دلیل از دست داده بود!،این که خانواده داغدارش چه کشیدند و این روزها مادر رنج کشیده اش دیگر از درد و غم کمر تا کرده است، خود قضیه جداگانه ای است، هم خواهر ناکام به تبعات این بیماری و احتمال مشابهت وراثتی آن آگاه بود و هم تمامی خانواده به ریسک احتمال ابتلای تک تک بازماندگان درجه یک آشنا هستند،ولی هنوز اقدام عاجلی برای غربالگری و آزمایشهای دوره ای انجام نگرفته است،دلم می خواهد این مقاله نیوزویک را کمی زودتر ،شاید پیش از شهریور پارسال در خانواده دوستم خوانده بودند و میتوانستند خطر را حس کنند!،سرطان روده بزرگ و دامنه سرایت آن به دستگاه گوارش و تشخیص افتراقی و اشتباهی مداوم آن با سایر بیماریهای روده مثل بواسیر سالیانه بیشترین قربانی را از ما می گیرد،در صورتیکه در خانواده شخص مبتلا به آن دارید زنگ خطر برای وابستگان درجه یک و دو تا چندین نسل به صورت ژنتیک به صدا درآمده با اولین ناراحتی و خونریزی و درد در این ناحیه خود را به متخصص یا فوق تخصصهای گوارشی برسانید ،فردا دیر است،طرح غربالگری خانواده های مشکوک و داری مورد مشابه را جدی بگیرید...

پ.ن: وقتی این محمود جان مهرورز از پیشرفتهای علمی و گامهای بلندی که دولتش دارد بر می دارد صحبت می کند یا لبخندهای معروفش را می زند واقعاً احساس بدی به من دست می دهد،این بیماریها در این گامهای بلند قابل معالجه نیستند؟؟؟