نا امیدی های پس ازCOP15
پشت سر گذاردن کنفرانس پر سر و صدا و بی بو و خاصیت کپنهاگ, به موخره هایی منجر شده است که نگرانی های بسیار جدی را در بحث کسب و کارهای سبز و فرصتهای سرمایه گذاری در فعالیتهای سازنده ای چون مکانیسم های پاک پیمان کیوتو ایجاد کرده است. دور نمای کسب و کار در کشورهای توسعه یافته با کم رنگ شدن دستاوردهای کیوتو بویژه در بحث کذایی CDM به سمت انحراف از کاهش گازهای گلخانه ای تمایل بیشتری خواهند یافت و عدم توافقهای موثر و دیپلماتیک بر شناسایی سهم های کشورهای عمده منتشر کننده آلاینده های گلخانه ای تا کنفرانس بعدی به شکل علامت سوالی باقی خواهد ماند...نیم نگاهی به گزارش "بعد از کنفرانسCOP15 " که به جمع آوری اولین تحلیل های پس از اجلاس کپنهاگ پرداخته ودر همین راستا به گزارش Verdantixبعنوان یکی از مجموعه های تحلیل گرهای موفق بازار پرداخته و می افزاید:
خروجی اصلی این نشست به جای تمرکز بر راهکارهای جهانی و توافقهای بین المللی بر تعهدات ملٌی (این تعهدات بواسطه یکسویه بودن و عدم وجود ضمانتهای جهانی برای نظارت بر حسن انجام آن زیاد جدی گرفته نشده اند) تکیه کرده است و از این بابت بایستی به صاحبان کسب و کارهایی که به نوعی با بازار جهانی عرضه گواهی انتشار دی اکسید کربن داد و ستد دارند توصیه کرد که از سرمایه گزاری در این بازار بپرهیزند زیرا کاهش ممتد قیمت گواهی کاهش انتشار در این بازار و تعهدات یکسویه کشورهای حاضر در اجلاس کپنهاگ ریسک بالایی را متوجه رشد سرمایه گزاری در این بخش خواهد کرد...
پ.ن: نتایج اصلی اجلاس را در جدول ذیل در دو بخش تعهدات اجلاس و آثار متقابل این تعهدات بر توقعات از این اجلاس مشاههده می کنید:پ.ن:عدم تعیین ضرب الاجلها برای زمان و مقدار کاهش سطح انتشار آلاینده های گلخانه ای در ابعاد بین المللی و عدم تمدید تعهدات اجلاس کیوتو در محور مکانیسم پاک از نا امید کننده ترین دستاوردهای اجلاس کپنهاگ به شمار می رود.
پ.ن: علت اصرار شخصی ام بر قضیه CDM به خاطر زحمتی است که در طول دو سال گذشته به همراه همکارانم برای توجیه اجرای پروژه های مشابه آن دربخش پالایش و پخش متحمل شدیم و عملاً امیدهایمان برای بعد از 2012 نقش بر آب شد!.
پ.ن: در این میان کار سیاستگذاران بخش محیط زیست یا مشاوران زیست محیطی مدیران برای توصیه به کاهش انتشار دی اکسید کربن بسیار سخت تر از سالهای گذشته خواهد بود و حداقل در یک یا دو سال آینده با کاهش تحرک و میل به سرمایه گزاری در این بخش روبرو خواهیم شد...
خروجی اصلی این نشست به جای تمرکز بر راهکارهای جهانی و توافقهای بین المللی بر تعهدات ملٌی (این تعهدات بواسطه یکسویه بودن و عدم وجود ضمانتهای جهانی برای نظارت بر حسن انجام آن زیاد جدی گرفته نشده اند) تکیه کرده است و از این بابت بایستی به صاحبان کسب و کارهایی که به نوعی با بازار جهانی عرضه گواهی انتشار دی اکسید کربن داد و ستد دارند توصیه کرد که از سرمایه گزاری در این بازار بپرهیزند زیرا کاهش ممتد قیمت گواهی کاهش انتشار در این بازار و تعهدات یکسویه کشورهای حاضر در اجلاس کپنهاگ ریسک بالایی را متوجه رشد سرمایه گزاری در این بخش خواهد کرد...
پ.ن: نتایج اصلی اجلاس را در جدول ذیل در دو بخش تعهدات اجلاس و آثار متقابل این تعهدات بر توقعات از این اجلاس مشاههده می کنید:پ.ن:عدم تعیین ضرب الاجلها برای زمان و مقدار کاهش سطح انتشار آلاینده های گلخانه ای در ابعاد بین المللی و عدم تمدید تعهدات اجلاس کیوتو در محور مکانیسم پاک از نا امید کننده ترین دستاوردهای اجلاس کپنهاگ به شمار می رود.
پ.ن: علت اصرار شخصی ام بر قضیه CDM به خاطر زحمتی است که در طول دو سال گذشته به همراه همکارانم برای توجیه اجرای پروژه های مشابه آن دربخش پالایش و پخش متحمل شدیم و عملاً امیدهایمان برای بعد از 2012 نقش بر آب شد!.
پ.ن: در این میان کار سیاستگذاران بخش محیط زیست یا مشاوران زیست محیطی مدیران برای توصیه به کاهش انتشار دی اکسید کربن بسیار سخت تر از سالهای گذشته خواهد بود و حداقل در یک یا دو سال آینده با کاهش تحرک و میل به سرمایه گزاری در این بخش روبرو خواهیم شد...