انتهاي كار

پارسال در همين اوقات،از سفر ژرمن و ديدار شهر نورنبرگ نوشتم و از موزه اي كه بر ويرانه رايش سوم و حزب نازي ساخته شده است. در راهروهاي موزه و قسمت كف مسير بازديد با قاب بنديهاي شيشه اي روبرو شدم كه نشانه ها و يادگارهاي متفاوتي از اين دوران را را در معرض تماشا مي گذارد. ديروز در يك شعبه بانك وطني به ناگاه لحظه اي مانند يكي از تصاوير آن موزه پيش چشمهايم جان گرفت...
وقايع منتهي به سالهاي 1944 -1945و ركود بي سابقه اقتصاد آلمان نازي منجر به چاپ اسكناسهايي با ارقام 6-7 رقمي! و ارزش خريدي بسيار نازل شد تا آنجا كه اسكناس يك ميليون ماركي نيز چاپ و منتشر گرديد و در همان هنگام ارزش يك تخم مرغ و يك عدد سيب زميني پخته به چند صد هزار مارك بالغ گرديده بود!،عكسي كه مي بينيد توده اي از پول بي ارزش يك حكومت خودكامه در انتهاي كار را به نمايش مي گذارد و عبرتي است كه هر كه از آن درسي فرا نگيرد هيچ نا آموزد زهيچ آموزگار!!.
پ.ن: در نوبت دريافت وجه مورد نظر در بانك متوجه شدم كه متصدي باجه دسته هاي صدتايي چك پولهاي 1 ميليون ريالي و 5 ميليون ريالي را با دستگاه پول شمار مي شمرد و در مقايسه با 3-4 چهارسال پيش كه براي دريافت هر قطعه ايران چك بايستي فرمي تكميل مي شد و گيرنده مشخصات شخصي اش را ثبت مي كرد اين تشريفات به هيچ تقليل يافته و آن چك پولهاي قديمي كه يك به يك و با وسواس با دست شمرده مي شد امروز مانند يك بسته پول ناقابل به دستگاه پول شمار سپرده مي شود...