موگادیشو در ویرانگی وجنگ خیابانی به مقام اول رسید
مجموعه دلایلی که از یک شهر ویرانه ای ساخته است تا خصمانه ترین و پرآشوب ترین شهر جهان لقب بگیرد,بیشتر به منازعات قبیله ای و زیاده خواهی گروههای سیاسی و شبه نظامی سومالی مربوط است.موگادیشو تا همین 20 سال گذشته با برخورداری از سبک معماری نئوکلاسیک ایتالیایی به سرزمین سومالی-ایتالیایی شهره بوده است, ولی جنگ شهری و خیابان به خیابان بین نظامیان دولتی و تندروهای اسلام گرا ویرانه ای را با هزاران کشته, یک و نیم میلیون نفر آواره وصحنه ای تهوع آوری از جنگ بی امان بین طرفین ایجاد کرده است که دیگر هیچ امنیتی برای هیچکدام از طرفین منازعه باقی نگذارده است.مردم سومالی به چندین گروه تقسیم شده اند که قسمت اعظم آنها هیچ پیشه ای جز سلاح دست گرفتن و به سمت هم تیراندازی کردن ندارند!.
گزارش ایندیپندنت از این جنگ خانمانسوز فقط به شرح گوشه ای از آنچه واقعاً در جریان است می پردازد,شهر در طول روز با جمعیت معمول خود به زندگی شهری شبیه به آنچه انتظار می رود ادامه می دهد ولی پس از ساعت 3 بعد از ظهر ناگهان شهر از جمعیت خالی می شود و با حضور وانتهای ژاپنی مجهز شده به تیربارهای روسی و مردانی که به دنبال دشمن می گردند به صحنه تمام عیار جنگ بدل می شود و کافی است که گروه های متخاصم در تقاطع خیابان یا کوچه ای افرادی را از طرف روبرو ببینند و آنگاه شلیک بی امان سکوت عصرانه موگادیشو را فرا می گیرد و صبحگاه فردا باز هم خیابانها به خون کشته و مجروح شدگان شامگاه قبل آغشته شده است !,تنها مراکز درمانی شهر توسط نیروهای حافظ گفتگوهای صلح اتحادیه آفریقا سرپا مانده است و به این مجروحین خدمات درمانی ارائه می کند.
یکی از تبعات این بی قانونی و عدم استقرار قانون و نیروی قدرتمند مرکزی, بی حفاظت ماندن سواحل و خلیج سومالی است که مامن آخرین نسل دزدان دریایی هزاره سوم شده است و تمامی خطوط کشتیرانی که از این سواحل عبور می کنند را با دردسر روبرو کرده است.نکته قابل توجه این منازعات ریخت و رایت سربازان دو طرف است که هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند,نیروهای نظامی سومالی فاقد یونیفرم نظامی مشخصی هستند و فقط عده ای سرباز مفلوک هستند که وجه تشابه شان نفرت قلبهایشان و سلاحهای آماده به شلیک در دستهایشان است...
پ.ن: رسیدن به این نقطه برای سومالی ها از خلال سالها مذاکره نکردن و عدم باور به روشهای مسالمت آمیز برای حل اختلافات و تقسیم قدرت حادث شده است,این سرنوشت محتوم همه ملتها و دولتهایی است که به خشونت پناه می برند...
پ.ن:شباهت تجهیزات نظامی شورشیان آفریقایی در همه کشورهای آشوب زده این قاره در بهره بردن از خودروی ژاپنی و سلاح روسی نشان می دهد این جنگها حداقل دو کشور حامی نیز دارد!!.
گزارش ایندیپندنت از این جنگ خانمانسوز فقط به شرح گوشه ای از آنچه واقعاً در جریان است می پردازد,شهر در طول روز با جمعیت معمول خود به زندگی شهری شبیه به آنچه انتظار می رود ادامه می دهد ولی پس از ساعت 3 بعد از ظهر ناگهان شهر از جمعیت خالی می شود و با حضور وانتهای ژاپنی مجهز شده به تیربارهای روسی و مردانی که به دنبال دشمن می گردند به صحنه تمام عیار جنگ بدل می شود و کافی است که گروه های متخاصم در تقاطع خیابان یا کوچه ای افرادی را از طرف روبرو ببینند و آنگاه شلیک بی امان سکوت عصرانه موگادیشو را فرا می گیرد و صبحگاه فردا باز هم خیابانها به خون کشته و مجروح شدگان شامگاه قبل آغشته شده است !,تنها مراکز درمانی شهر توسط نیروهای حافظ گفتگوهای صلح اتحادیه آفریقا سرپا مانده است و به این مجروحین خدمات درمانی ارائه می کند.
یکی از تبعات این بی قانونی و عدم استقرار قانون و نیروی قدرتمند مرکزی, بی حفاظت ماندن سواحل و خلیج سومالی است که مامن آخرین نسل دزدان دریایی هزاره سوم شده است و تمامی خطوط کشتیرانی که از این سواحل عبور می کنند را با دردسر روبرو کرده است.نکته قابل توجه این منازعات ریخت و رایت سربازان دو طرف است که هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند,نیروهای نظامی سومالی فاقد یونیفرم نظامی مشخصی هستند و فقط عده ای سرباز مفلوک هستند که وجه تشابه شان نفرت قلبهایشان و سلاحهای آماده به شلیک در دستهایشان است...
پ.ن: رسیدن به این نقطه برای سومالی ها از خلال سالها مذاکره نکردن و عدم باور به روشهای مسالمت آمیز برای حل اختلافات و تقسیم قدرت حادث شده است,این سرنوشت محتوم همه ملتها و دولتهایی است که به خشونت پناه می برند...
پ.ن:شباهت تجهیزات نظامی شورشیان آفریقایی در همه کشورهای آشوب زده این قاره در بهره بردن از خودروی ژاپنی و سلاح روسی نشان می دهد این جنگها حداقل دو کشور حامی نیز دارد!!.