آينده نويسندگي و ادبيات ملٌي در گرو وبلاگنويسي

شايد اين روزها با معلمين و والدين زيادي برخورد كرده باشيد كه از بي علاقه بودن فرزندان و دانش آموزانشان به درس انشاء، فن تحرير و دست به قلم بردن گلايه ها دارند. عبارت "نسلي كه كمتر مي خواند و بسيار كمتر هم مي نويسد" به تكيه كلام بزرگترها و دو سه نسل قبل در تعريف از اين نسل پيش رو بدل شده است.ولي نگراني مذكور به كورسويي از اميد نيز دست يافته و آن هم علاقه وافر نوجوانان به فن آوري روز در حيطه رايانه و وب است كه در اين ميان قابليتهاي وبلاگ نويسي توانسته جايگاه جديدي براي توليد نويسندگان آينده ايجاد نمايد.با وجود آنكه آمار روشني از روي آوردن نوجوان ايراني به وبلاگ نويسي در دست نيست و اين فعاليت هنوز به طور رسمي در مدارس و مراكز آموزشي بعنوان يك بخش از روش آموزش فن نوشتاري رسميت نيافته است ولي تحقيقات بريتانيايي ها نشان مي دهد كه خوشبختانه اين موج به مدد جذابيتهاي تكنولوژي ديجيتال واز طريق زيرساخت گسترده و رو به وسعتي كه در جهان غرب پيدا كرده حتي در ميان پسربچه ها نيز تمايل چشمگيري به نوشتن روزانه و تمرين مداوم نوشتن و خواندن ولي به سبك وسياق وبلاگي فراهم نموده است.همان كودكاني كه تا يك دهه پيش نوشتن را كار خسته كننده و بي اشتياق توصيف مي كردند امروز در تحقيقي بر 3000نوجوان انگليسي و اسكاتلندي، آمار 61% دارنده حداقل يك وبلاگ را نمايش مي دهند همچنين عضويت در شبكه هاي اجتماعي و نياز به توصيف خود و علايق شخصي در 56% آنها نوع ديگري از نياز به نوشتن را ايجاد كرده است.دانش آموزاني كه فعاليتهاي آنلاين اين چنيني را برمي گزينند معمولاً در قالبهاي ادبي مرسوم،اشعار،روزنگاري و خاطره نويسي فعال هستند.اين پروژه تحقيقاتي توانسته است هدف توانايي و پرداختن به نوشتن تا سال 2020 براي دانش آموزان بريتانيايي را تصوير كند و نشان دهد كه اگر بريتانيا تا آن سال بخواهد يكي از كشورهاي پيشرفته باقي بماند بايستي در اين بخش امكان روي آوردن 95% دانش آموزان به نوشتن از طريق فعاليتهاي آنلاين را فراهم آورد!!.لينك خبر
پ.ن:تحقيق مذكور نشان دهنده آن است كه به احتمال زياد آينده نويسندگي در جهان به سمت فعاليتهاي آنلاين و نخبگاني كه از اين طريق متولد مي شوند حركت خواهد كرد و بايستي سياستگذاران ساختار آموزشي ساير كشورها نيز بدانند كه ساخته و پرداخته كردن جرايمي از قبيل وبلاگنويسي مي تواند بر آينده ادبيات ملٌي تاثير ويرانگري بجاگذارد...
پ.ن:يكي از نگرانيهاي ديگر در خصوص وبلاگنويسي سيطره استفاده از قالبهاي غير ادبي و روزمره بر ادبيات جاري است كه شايد نگراني بيجايي نيز نباشد ولي روند رو به جلوي توليد ادبي نشان داده است كه ادبيات مردمي راه خود را از واژگان نامانوس كوچه و بازار جدا خواهد كرد و در نهايت اين ميل و خواست مخاطب است كه سمت و سوي هر دوره از ادبيات يك ملٌت را رقم مي زند.