خبر، بي خبري مي آورد
آيا طرح سلسله وار حجم انبوهي از اخبار،وقايع ورخدادهاي ملٌي،منطقه اي و جهاني بر پيگيري تك تك آنها تاثيرمي گذارد؟؟،آيا مي توان تاثير يك كشتار دسته جمعي يا نسل كشي را در خلال چند خبرهيجان انگيز و داغ ديگر گم و گور كرد؟!.
آيا المپيك بزرگترين واقعه بشري است؟،آيا بعضي از قدرتها و دولتها تصميمات خطير و واكنشهاي توجه برانگيز ناشي از آن را در خلال بعضي رويدادهاي ديگر كم رنگ جلوه مي دهند؟؟...
جواب بسياري ازاين سوالات در تئوري معروفي به نام نفوذ رسانه نهفته است،توانايي بي حد و حصري كه اين روزها به راحتي انسانها را از كنار كشت و كشتار آدمها بي تفاوت عبور مي دهد ولي مثلاً كشته شدن چند دلفين ،شيردريايي يا نهنگ به مراتب مهمتر جلوه كرده و انواع راهپيمايي اعتراضي را ساماندهي مي كند.ساختار رسانه به گونه اي است كه فقط در مقاطع كوتاه به صورت هدفمند يك خبر را دنبال مي كند و در مقاطع زماني طولاني تر به خاطر فلسفه وجودي سامانه هاي خبري،خبر قديمي قابل دنبال كردن و پيگيري محسوب نمي شود و به همين سادگي يك عنوان تامل برانگيزشامل گذر زمان و فراموشي مي شود.در اين رهگذر است كه بال دموكراسي به راحتي ابزار تحميق توده و دموكراسي راستين مي شود.
به طورمثال چين در وانفساي برگزاري المپيك درگير بسياري از منازعات داخلي و همسايگان معترض وكوچك خود بوده است ولي هياهوي المپيك پكن مانند سيلي تمام اخبار اعتراضات تبتيها را با خود برده است وبهترين فصل كوهنوردي در ارتفاعات هيماليا راه به بهانه جلوگيري ازتجمع اعتراضات تبتيها تا پايان مراسم المپيك ممنوع كرده است،اين در حالي است كه صنعت گردشگري تبت دهها ميليون دلار درآمد ساليانه فقط درهمين فصل را از دست داده است!. لينك خبر
لشكركشي و كشتار غيرنظاميان در منطقه قفقاز نيز از همين قاعده مستثني نيست،اگر به حافظه خود رجوع كنيد بسياري ازاتفاقات ديگر نيز در پوشش اخباربه ظاهر مهمتر و هيجان انگيزتر با بي تفاوتي روبرو شده اند...
پ.ن:دوست داشتم به ذهن خودم و مخاطبات تلنگري بزنم تا به ياد داشته باشيم چه چيزهايي را به بهاي اندك چيزهاي ديگر فراموش مي كنيم!!.
آيا المپيك بزرگترين واقعه بشري است؟،آيا بعضي از قدرتها و دولتها تصميمات خطير و واكنشهاي توجه برانگيز ناشي از آن را در خلال بعضي رويدادهاي ديگر كم رنگ جلوه مي دهند؟؟...
جواب بسياري ازاين سوالات در تئوري معروفي به نام نفوذ رسانه نهفته است،توانايي بي حد و حصري كه اين روزها به راحتي انسانها را از كنار كشت و كشتار آدمها بي تفاوت عبور مي دهد ولي مثلاً كشته شدن چند دلفين ،شيردريايي يا نهنگ به مراتب مهمتر جلوه كرده و انواع راهپيمايي اعتراضي را ساماندهي مي كند.ساختار رسانه به گونه اي است كه فقط در مقاطع كوتاه به صورت هدفمند يك خبر را دنبال مي كند و در مقاطع زماني طولاني تر به خاطر فلسفه وجودي سامانه هاي خبري،خبر قديمي قابل دنبال كردن و پيگيري محسوب نمي شود و به همين سادگي يك عنوان تامل برانگيزشامل گذر زمان و فراموشي مي شود.در اين رهگذر است كه بال دموكراسي به راحتي ابزار تحميق توده و دموكراسي راستين مي شود.
به طورمثال چين در وانفساي برگزاري المپيك درگير بسياري از منازعات داخلي و همسايگان معترض وكوچك خود بوده است ولي هياهوي المپيك پكن مانند سيلي تمام اخبار اعتراضات تبتيها را با خود برده است وبهترين فصل كوهنوردي در ارتفاعات هيماليا راه به بهانه جلوگيري ازتجمع اعتراضات تبتيها تا پايان مراسم المپيك ممنوع كرده است،اين در حالي است كه صنعت گردشگري تبت دهها ميليون دلار درآمد ساليانه فقط درهمين فصل را از دست داده است!. لينك خبر
لشكركشي و كشتار غيرنظاميان در منطقه قفقاز نيز از همين قاعده مستثني نيست،اگر به حافظه خود رجوع كنيد بسياري ازاتفاقات ديگر نيز در پوشش اخباربه ظاهر مهمتر و هيجان انگيزتر با بي تفاوتي روبرو شده اند...
پ.ن:دوست داشتم به ذهن خودم و مخاطبات تلنگري بزنم تا به ياد داشته باشيم چه چيزهايي را به بهاي اندك چيزهاي ديگر فراموش مي كنيم!!.
