پوشاك اهدايي و خيريه غربي در بازارهاي شرقي
دوران جنگ و كمبودهاي رايج آن منجر به ايجاد بازار مكاره اي با نام بي مسماي "اوشين" يا"تاناكورا" در بخش پوشاك گرديد.لباسهايي كه عموماً تحت عنوان خيريه از كشورهاي برخوردار جمع آوري شده بودند به دست سوداگراني افتادند كه تقاضاي قشر ضعيف و متوسط جامعه را براي تامين پوشاكشان به شدت تنزل دادند. جدا از بحث بهداشتي و عدم رعايت آن توسط فروشندگان، عدم نظارت دستگاههاي ناظر بر واردات باعث شد تا حاشيه خسارتباري براي صنعت پوشاك و نساجي داخلي بوجود آيد.
گزارش تصويري گاردين نشان مي دهد كه اين لباسها چگونه جمع آوري مي شوند و با چه اهدافي از صنايع بازيافت منسوجات كشورهايي مانند هند سر به در مي آورند. تخمينهاي اقتصاي نشان ميدهند كه حجم خروجي لباسهاي خيريه و اهدايي از انگلستان با واردات پوشاك هندي و عموماً لباسهاي سنتي ساري از هند مطابقت دارد!!!.(در واقع بريتانيا همان چيزي را كه اهدا مي كند دوباره در قالب كالاي نو خريداري مي كند!!! )
متاسفانه ايده بازيافت منسوجات هنوز در كشور ما مطلب جدي نيست در حاليكه كشوري مانند هند با داشتن بزرگترين مجموعه صنايع نساجي جهان،به آن توجه ويژه اي داشته و بسياري از محصولات وارداتي از هند در شاخه هاي پتو،روانداز،زيرانداز و حتي شالها و روسريهاي هندي از اقلام بازيافتي هستند!!!.
پ.ن اميدوارم خريداران لباسهاي دست دوم و خيريه اي اين مطلب را بخوانند!!.(بيشترين حجم اين لباسها از طريق مرزهاي پاكستان و افغانستان و يا بعضي بنادر كوچك در امارات به داخل كشورمان قاچاق مي شوند ،كه موارد مرزهاي شرقي بيشتر از نوع اهدايي سازمانهاي خيريه جهاني به افغانستان است و مورد مرزهاي جنوبي از كالاهاي در انبارمانده و خارج از فصل فروش تشكيل مي شود. البته اين نوع اخير با كمي بزك و دوزك از بوتيكهاي آنچناني شمال شهر هم سر در مي آورد!!.)
