اقبال دوباره به حجامت با زالو
بوعلي سينا را مبدع روش ايجاد توازن مزاج از طريق خونگيري با زالو مي دانند،بقراط حكيم نيز عقيده داشت كه مزاجهاي چهارگانه از طريق توازن،به سلامت شخص كمك مي كنند.نفوذ اسلام به جنوب اروپا و بويژه در كشورهاي پرتقال و فرانسه،زالو انداختن را در قرون وسطي به روشي مناسب براي دفع بعضي امراض خوني تبديل كرد.
گونه هاي مختلف زالو در آب شيرين،خاك و دريا يافت مي شوند.زالو از طريق آرواره مكنده اي كه در انتهاي اندام دودي شكلش دارد و با استفاده از آب دهاني كه خواص بي حسي موضعي داشته و طعمه را از گزش بيخبر نگاه مي دارد،به پوست ميزبان چسبيده و تا تكميل ظرفيت! از خون وي تغذيه مي كند! و سپس آرواره را جدا كرده و براي دمي استراحت و هضم خوراك! آرام مي گيرد.
خواص درماني زالو در مشرق زمين و به خصوص هندوستان در درمانگاههاي سنتي و رسمي مورد تاييد بوده و كماكان جريان دارد.عكسهاي رويترز نيز درمانگاهي را در كشمير(Hazratbal, on the outskirts of Srinagar) در زمان حال نشان مي دهد كه بيماران را با زالو انداختن درمان مي كند.
پ.ن: به تازگي و در نبود فرصتهاي شغلي مناسب براي پزشكان عمومي ايراني،تابلوي بسياري از آنان را مي بينيد كه حجامت (به روش بادكش پوست) را تبليغ مي كنند و اين در حاليست كه جهان غرب دوباره به خواص درماني زالو اندازي روي آورده است و در درمان واريس و به خصوص در اعمال جراحي پوست و زيبايي براي به جريان انداختن مويرگها و جريان خون در بافت پيوند شده از آرواره هاي نيرومند زالو كمك مي گيرند.
پ.ن: صفت زشت و كريه زالوصفتي،لفظ بسيار نابجا و نابسنده اي براي جماعت زالوصفت! دلال استفاده مي شود و زحمات بي بديل اين عاملين توازن مزاج را بي مزد باقي مي گذارد!.
