اومدم چون اجبار دارم
دهه چهارم عمر زمان سپری شدن دغدغه است،زمان کنار گذاشتن همه اون چیزهایی که تو سه دهه قبلش میتونست نگرانتون کنه ولی حالا دیگه جایی برای نگرانی نیست، نه این که منبع نگرانی برطرف شده باشه، نه به هیچ وجه!!،فقط سمت و سوی نگاهتون میتونه اینقدر صیقلی و تفت دیده شده باشه که نگرانی تو ضمیرتون خونده نشه ، یک جور توجیه یک جور آرامش برای فرافکنی آگاهانه مشکلات.اینجا هستم از این پس تا هر وقت که بشه، تا هروقت که دلیلی برای موندن باشه،طرح قالب وبلاگم کار مشترک پابرهنه بر خط و چندتا دیگه از وبلاگبازهای دیگه هست ولی خودم تو وادی ساخت و ساز غریبم،بیشتر دنبال طرح فکرم ولی مجبورم از این پس بزنم تو کار ساخت و ساز شاید یک موقع مجبور شدم!،برم یک جای دیگه ،جایی که به این سادگی دسترسی به پابرهنه هایی مثل خودم و این دوست نیست.
