پیشنهاد تغییر نام مناسبت امروز
امروز سالگرد ملٌی شدن نفت و یکی از پرافتخارترین لحظات این دیار در 3-4 قرن اخیر است ولی به خودی خود هیچ ارزشی ندارد اگر در بطن اصل ماجرا تصویر نشود!. این که ما پس از این توانستیم دست بریتانیا را از قراردادی استعماری کوتاه کنیم فقط یک رویه و یک وجه از ماجرا است ولی اصل ماوقع و شاید بزرگترین درس تاریخی که باید فرا می گرفتیم و نگرفتیم!, استفاده درست از ابزار سیاست بین الملل برای احقاق حقوق تک تک احاد این ملٌت است...
فرض کنید که در سال 1951میلادی میزان تحصیل کرده ها, بینش حکومت و سطح توقعات و خواسته های این ملٌت حتماً پایینتر از عصر حاضر بوده است ولی چطور ما در دعوایی نابرابر در محکمه ای بین المللی که بریتانیا بیش از ما می توانست اعمال نفوذ داشته باشد و حتماً از حقوقدانان خبره و برتری هم بهره می برده است,پیروز شدیم؟!.
پاسخ ساده نیست مگر تصور کنیم چیزی به نام ابزارگرایی و تکیه بر روشهای قابل قبول برای جامعه بین المللی می تواند تصویر یک کشور را به درستی ترسیم کند و با اتکاء بر علمی چون حقوق و استفاده درست از توانایی آن می توان چه در داخل و چه در خارج مرزهای این مملکت پیروز بود. دوست داشتم کسی بودم که می توانستم اسم این روز را به روز بزرگداشت حقوق و عدالت ملٌی تغییر می دادم...
پ.ن: حالا ببینیم با شعارهای پوپولیستی و دفع الوقت کردن و طرح مسائلی که از لحاظ حقوقی هیچ جایگاهی در عرصه بین المللی ندارد کی خواهیم توانست همچنین دستاوردهایی رو دوباره احیاء کنیم؟؟, امیدوارم روزی از آنچه که مصدق فقط در همین یک پرونده حقوقی برای این خاک و بوم انجام داد به درستی تجلیل شود,خیلی سخت است که به هلند و لاهه بروی و در تالار کاخ صلح صندلی ایزوله شده ای را بیابی که به افتخار هم وطنت کسی دیگر بر روی آن ننشسته است ولی در چنین روزی نام او در جایگاه خودش برده نشود.
پ.ن:پس از اعلام ملٌی شدن صنعت نفت توسط دولت مصدق پرونده شکایت انگلیس از ایران تحت نامThe Anglo-Iranian Oil Co. (United Kingdom v. Iran) case در دادگاه بین المللی لاهه اقامه شد.
پ.ن : لیست تمام پرونده های که از ابتدا تا الان در لاهه مطرح شده در اینجا قابل رویت است.
فرض کنید که در سال 1951میلادی میزان تحصیل کرده ها, بینش حکومت و سطح توقعات و خواسته های این ملٌت حتماً پایینتر از عصر حاضر بوده است ولی چطور ما در دعوایی نابرابر در محکمه ای بین المللی که بریتانیا بیش از ما می توانست اعمال نفوذ داشته باشد و حتماً از حقوقدانان خبره و برتری هم بهره می برده است,پیروز شدیم؟!.
پاسخ ساده نیست مگر تصور کنیم چیزی به نام ابزارگرایی و تکیه بر روشهای قابل قبول برای جامعه بین المللی می تواند تصویر یک کشور را به درستی ترسیم کند و با اتکاء بر علمی چون حقوق و استفاده درست از توانایی آن می توان چه در داخل و چه در خارج مرزهای این مملکت پیروز بود. دوست داشتم کسی بودم که می توانستم اسم این روز را به روز بزرگداشت حقوق و عدالت ملٌی تغییر می دادم...
پ.ن: حالا ببینیم با شعارهای پوپولیستی و دفع الوقت کردن و طرح مسائلی که از لحاظ حقوقی هیچ جایگاهی در عرصه بین المللی ندارد کی خواهیم توانست همچنین دستاوردهایی رو دوباره احیاء کنیم؟؟, امیدوارم روزی از آنچه که مصدق فقط در همین یک پرونده حقوقی برای این خاک و بوم انجام داد به درستی تجلیل شود,خیلی سخت است که به هلند و لاهه بروی و در تالار کاخ صلح صندلی ایزوله شده ای را بیابی که به افتخار هم وطنت کسی دیگر بر روی آن ننشسته است ولی در چنین روزی نام او در جایگاه خودش برده نشود.
پ.ن:پس از اعلام ملٌی شدن صنعت نفت توسط دولت مصدق پرونده شکایت انگلیس از ایران تحت نامThe Anglo-Iranian Oil Co. (United Kingdom v. Iran) case در دادگاه بین المللی لاهه اقامه شد.
پ.ن : لیست تمام پرونده های که از ابتدا تا الان در لاهه مطرح شده در اینجا قابل رویت است.
