Wednesday, January 26, 2011

به احترام جفری راش تعظیم می کنم


اگر دلتان برای سکانسهای پر ملاط و پر دیالوگ که احساس گذر زمان را از شما می گیرند تنگ شده, اگر تگ گویی ها و دیالوگهای سکره آوری در حد و اندازه فیلمهای قدیمی بریتانیایی به سبک سرلارنس الوییر و مایک کین را طلبه شدید, همین الان از طریق تورنت یا فیلم فروش های شریف خیابان ولیعصر تهران یا منبع تامین فیلم تان در سایر شهرهای کشور و یا دست آخر در یکی از سینماهای آنور آب به تماشای شاهکار "سخنرانی شاه" بنشینید!.
پ.ن: به لطف سید که امیدوارم به مدد جدش آن دنیا هم بی فیلم نماند!, فیلم را دیدم و فقط در یک کلمه باید بگویم اگر اسکار جفری راش را از او دریغ کنند, نه در این دنیا و نه در آن دنیا خیر از فیلمسازی و کسب و کار پر رونق سینماهایشان نبرند!, جفری راش یک تنه, یک سر و گردن از کالین فیرت بالاتر ایستاده و فقط صد حیف که فیزیک جفری راش او را برای نقشهای چالشی دوم و چندم ساخته و پرداخته است والا سینما و تئاتر شکسپیری بریتانیا چنین نابغه ای را هر صد سال یکبار به خود دیده است!.پ.ن:نقبی هنرمندانه به لایه های زیرین زندگی شاهزاده دربار بریتانیا وهم ذات پنداری دو طرفه ذهن و زبان شاهزاده با معلم لکنت زبانش و اشاراتی که به وقایع تاریخی تاجگذاری جرج ششم مقارن سالهای جنگ دوم جهانی می شود از آن فرصتهایی است که به این سادگی ها و هر ساله دست نمی دهد!.
پ.ن: با دیدن فیلمی سایه دو بازیگر اصلی را بر بازی سایر بزرگان حاضر در فیلم به خوبی درک خواهید کرد,جایی که لشگری از بهترینهای حال حاضر سینمای بریتانیا کم فروغ می نمایند, وقتی هلنا بونهام کارتر نازنین رنگ ببازد دیگرمیشل گامبون و گای پیرس و بقیه فقط سیاه لشگری خواهند کرد!.
پ.ن: فیلم تا همین جا در 12 رشته اسکار کاندید شده است و پیش پیش بسیاری از جوایز دیگر را نیز درو کرده است.

blog comments powered by Disqus
Template Designed by Douglas Bowman - Updated to New Blogger by: Blogger Team
Modified for 3-Column Layout by Hoctro, a little change by PThemes