دیر ولی تاثیرگذار Little Miss Sunshine

باید مخاطبان وبلاگم عادت کرده باشند که تعریف و تمجیدهای من را از فیلمی مطرح و در خور بعد از همه نقدها و بررسیها و فستیوالها بخوانند و شاید هم چند سال بعد از ساخت آن!, ولی تقصیر فقط از من نیست, تقصیر از تامین کنندگان, فیلم فروشهای غیر مجاز کنار خیابان و دوستان و آشنایانی است که این فیلمها را دیر به دست من می رسانند وهمین طور الخ...
تلخ ترین کمدی همه عمرم در ستایش همه تلخ و شیرینهای زندگی بی شک همین فیلم Little Miss Sunshine بود و در یک فیلم جاده ای کم خرج بارها از نبوغی فشرده شده در یک ون فولکس واگن تی2 از ته دل خندیدم یا خم به ابروان انداختم!.
از بازیهای خوب دختربچه فیلم و پدر بزرگش Alan Arkin , Abigail Breslinکه بگذریم بی شک استعداد یک تئاتری مادرزاد مانند پال دانو را کسی از نظر نیانداخته است.
سکانس انتهایی فیلم در مسابقه ملکه زیبایی دختربچه ها و هنرنمایی الیو که با رقصی مشابه یک استریپ دنسر همه را از برگزار کننده ها تا خانواده خودش مبهوت می کند و حمایت مشوقانه پدر, برادر ناتنی, دایی و مادرش برای اتمام رساندن هنرنماییش ! هیچگاه از خاطرم نخواهد رفت...
پ.ن: این پال دانو یکی از برندگان آتی جایزه اسکار خواهد بود و شک هم نکنید...