دیواری حایل مرگ و زنده گی Hereafter
تعطیلات عید و فیلمهای تکه پار شده دوسال اخیر آمریکایی-اروپایی در تلوزیون وطنی, از آن شکنجه هایی است که فقط صدایش را از خلال تلوزیون نوردی های بی پایان مامان یسنا! تحمل می کنم, ولی این باعث نشده که از دیدن فیلمهای خوب و پرملاط دلخواهم به طرق غیرمجاز و غیر قانونی!(از نقطه نظر قوانین بین المللی) محروم مانده باشم!, امیدوارم عمر پر برکت نصیب سیٌد یوسف شود که بساط ما را دایر نگه می دارد!.
تنها نقطه مبهم کاینات که قابل شبیه سازی و درک و فهم زمینی و گواهی دادن در دادگاه های صالحه نشده است, مرگ و وادی پس از آن است که دستمایه ساخت اثری متفاوت و باز هم اروپایی پسند توسط کلینت استوود افسانه ای شده است!,فکر کنم اینبار نوبت مردم آمریکا است که در نقدهای سینمایی, کارگردانان شان را متهم به ساخت فیلم جشنواره پسند یا اروپایی پسند نمایند!.
فیلم Hereafterبا نگاهی سه گانه به بازماندگان حقیقتی به نام مرگ, سه انسان از سه خواستگاه جغرافیایی مختلف را به چالشی یگانه در خصوص آنچه پس از تجربه مرگ خود یا دیگران با آن روبرو هستند, می کشاند.استفاده از داستانهای غیرخطی و بازیگران اروپایی و امریکایی و ختم داستان به طریقه ای غیر قابل پیشبینی از آن تجاربی است که استوود برای تماشاچیانش را با آن روبرو ساخته است...
پ.ن:سکانس یگانه فیلم کلاس آشپزی ایتالیایی است که در آن مت دیمون با دختری ناشناس هم گروه می شود و از طریقه توانایی مدیوم بودن با ارواحی که در زندگی وی دخیل هستند مرتبط می شود, دختر اصرار دارد از آنچه در پس پرده این تماس می گذرد, مطلٌع باشد و دیمون هشدار می دهد که پس از دانستن آن دیگر هیچ چیز مثل قبل نخواهد بود.
پ.ن: فیلم مانند آثار نایت شیامالان اصراری ندارد که ماوراء را به سکانسهایی رمزآلود و پر از تروکاژ و افکت مبتلا کند, فقط بسیار صادقانه سعی دارد بگوید اگر هم دنیایی در آنسو وجود داشته باشد, زنده ها بهتر است زندگی کنند اگرچه تاثیر مابه ازای این سمت دیوار و آن سمت بر یکدیگر را نیز کتمان نمی نماید!.
پ.ن: ماری شخصیت روزنامه نگار فرانسوی فیلم, شاهد زنده سونامی سال 2004 تایلند و یکی از بازماندگانی است که تا آنسوی دیوار رفته و باز گشته است, به خاطر همین سکانس بازسازی شده سونامی در این فیلم, بسیاری از سینماهای ژاپن از پخش این فیلم همزمان با سونامی کشورشان به بهانه بازسازی صحنه های ناگوار برای بازماندگان ژاپنی سر باز زدند.
پ.ن: پس از فیلمInvictus ,استوود شیفته بازی و توانمندی دیمون شده است و گویا تا اطلاع ثانوی وی را بعنوان پای ثابت نقشهایش رها نمی کند!.
تنها نقطه مبهم کاینات که قابل شبیه سازی و درک و فهم زمینی و گواهی دادن در دادگاه های صالحه نشده است, مرگ و وادی پس از آن است که دستمایه ساخت اثری متفاوت و باز هم اروپایی پسند توسط کلینت استوود افسانه ای شده است!,فکر کنم اینبار نوبت مردم آمریکا است که در نقدهای سینمایی, کارگردانان شان را متهم به ساخت فیلم جشنواره پسند یا اروپایی پسند نمایند!.
فیلم Hereafterبا نگاهی سه گانه به بازماندگان حقیقتی به نام مرگ, سه انسان از سه خواستگاه جغرافیایی مختلف را به چالشی یگانه در خصوص آنچه پس از تجربه مرگ خود یا دیگران با آن روبرو هستند, می کشاند.استفاده از داستانهای غیرخطی و بازیگران اروپایی و امریکایی و ختم داستان به طریقه ای غیر قابل پیشبینی از آن تجاربی است که استوود برای تماشاچیانش را با آن روبرو ساخته است...
پ.ن:سکانس یگانه فیلم کلاس آشپزی ایتالیایی است که در آن مت دیمون با دختری ناشناس هم گروه می شود و از طریقه توانایی مدیوم بودن با ارواحی که در زندگی وی دخیل هستند مرتبط می شود, دختر اصرار دارد از آنچه در پس پرده این تماس می گذرد, مطلٌع باشد و دیمون هشدار می دهد که پس از دانستن آن دیگر هیچ چیز مثل قبل نخواهد بود.
پ.ن: فیلم مانند آثار نایت شیامالان اصراری ندارد که ماوراء را به سکانسهایی رمزآلود و پر از تروکاژ و افکت مبتلا کند, فقط بسیار صادقانه سعی دارد بگوید اگر هم دنیایی در آنسو وجود داشته باشد, زنده ها بهتر است زندگی کنند اگرچه تاثیر مابه ازای این سمت دیوار و آن سمت بر یکدیگر را نیز کتمان نمی نماید!.
پ.ن: ماری شخصیت روزنامه نگار فرانسوی فیلم, شاهد زنده سونامی سال 2004 تایلند و یکی از بازماندگانی است که تا آنسوی دیوار رفته و باز گشته است, به خاطر همین سکانس بازسازی شده سونامی در این فیلم, بسیاری از سینماهای ژاپن از پخش این فیلم همزمان با سونامی کشورشان به بهانه بازسازی صحنه های ناگوار برای بازماندگان ژاپنی سر باز زدند.
پ.ن: پس از فیلمInvictus ,استوود شیفته بازی و توانمندی دیمون شده است و گویا تا اطلاع ثانوی وی را بعنوان پای ثابت نقشهایش رها نمی کند!.
