بر پدر تعصب از هر نوع لعنت!
تعصب انقلابی گری در بین خود اهالی موسیقی و به قولی محفل حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران, در مبارزه با آنچه که غلبه موسیقی پاپ بر سنتی می دانستند, باعث شد تا بساط موسیقی به جز انواع قابل استفاده برای سرودهای انقلابی و کنسرتهای سنتی آن هم توسط بعضی اشخاص خاص برای حداقل یک دهه جمع شود و تا بعد از پایان جنگ کسی جز در خفاء به آن نپردازد.با این نگاه رو به عقب به روند و مسیر موسیقی در ایران, تعصب اساتید سنتی منجر به آن شد که در اولین فرصت آتش تعصب مذهبیون در خرمن آنها نیز کارگر افتد و این تعصب لاکردار ماند و دیگر هیچ نماند!.
در ایران پیش از انقلاب 57, فرصت یگانه ای برای شناسایی استعدادهای هنری دانش آموزان دختر و پسر در طی برگزاری سالیانه اردوهای دانش آموزی رامسر فراهم می آمد که از بین آنها شماری چند از بهترین اساتید و هنرمندان چند دهه بعد معرفی شدند و این روال با توجه به ساختار سنتی کسب و کار موسیقی آن روزها که بیشتر در تهران متمرکز بود,فرصت مناسبی برای معرفی استعدادهای درخشان غیر تهرانی بود.یک از ضربه های سهمگین به ادامه این روند تغییر سیاستهای اعزام به اردوگاه رامسر پس از انقلاب جمع شدن بساط شناسایی استعدادهای هنری دانش آموزی بود که عملاً راه به ورود به کسوت هنرمندی را فقط به دانشگاه هنر محدود نموده است.اگرچه استفاده از تحصیلات عالیه هنری باعث جلا یافتن هنرمند می گردد ولی اصل ماجرا به همان استعدادهایی باز می گردد که در بعضی به ودیعه نهاده شده و در بعضی خیر...
پ.ن: همین الان نیز بعضی از اساتید شناخته شده در مصاحبه های شان دست از این تعصب کور بر علیه سایر شیوه ها و متدهای هنری بر نمی دارند و با قاطعیت هر چه غیر از خود و هنر خودی را بر نمی تابند!,در مقایسه اشخاصی مانند پاوارتی با تورهای جهانی که با هنرمندان سایر سبکها برگزار کرد توانست بزرگواری و فرهیختگی یک استاد واقعی را و فاصله گرفتن از تعصب هنری را در یاری رساندن به سبک شخصی اش به نمایش بگذارد.
پ.ن: نمونه همین تعصبها در نوجوانی خود من باعث شد که از محضر یک استاد ردیف آوازی به خاطر آنکه از دید من نوجوان به استاد محبوب من توهین کرده بود باز بمانم و دیگر هم فرصت تلمذ هنری حاصل نشد...
پ.ن:در اروپای امروز هنوز در کنار آن همه سبک رنگ و وارنگ, گروهها و جوانهای مستعدی را می بینید که دست از اپرا و موسیقی کلاسیک برنمی دارند به دنبال ایجاد ظرفیتهای جدیدی در این وادی هستند, گروهIL VOLO نیز که از سه نوجوان ایتالیایی(Piero Barone, Ignazio Boschetto, and Gianluca Ginoble) خواننده تنور تشکیل شده, به مانند سلف خود گروه IL DIVOبه سبکی از همسرایی اپرا دست یافته اند که از دل یکی از همین برنامه های کشف استعداد اروپایی متولد شده اند...
پ.ن: تمرکز بر واژه تعصب در این پست اشاره به شمشیر دو لبه ای است که خود متعصب را نیز باز نخواهد گذارد!.
در ایران پیش از انقلاب 57, فرصت یگانه ای برای شناسایی استعدادهای هنری دانش آموزان دختر و پسر در طی برگزاری سالیانه اردوهای دانش آموزی رامسر فراهم می آمد که از بین آنها شماری چند از بهترین اساتید و هنرمندان چند دهه بعد معرفی شدند و این روال با توجه به ساختار سنتی کسب و کار موسیقی آن روزها که بیشتر در تهران متمرکز بود,فرصت مناسبی برای معرفی استعدادهای درخشان غیر تهرانی بود.یک از ضربه های سهمگین به ادامه این روند تغییر سیاستهای اعزام به اردوگاه رامسر پس از انقلاب جمع شدن بساط شناسایی استعدادهای هنری دانش آموزی بود که عملاً راه به ورود به کسوت هنرمندی را فقط به دانشگاه هنر محدود نموده است.اگرچه استفاده از تحصیلات عالیه هنری باعث جلا یافتن هنرمند می گردد ولی اصل ماجرا به همان استعدادهایی باز می گردد که در بعضی به ودیعه نهاده شده و در بعضی خیر...
پ.ن: همین الان نیز بعضی از اساتید شناخته شده در مصاحبه های شان دست از این تعصب کور بر علیه سایر شیوه ها و متدهای هنری بر نمی دارند و با قاطعیت هر چه غیر از خود و هنر خودی را بر نمی تابند!,در مقایسه اشخاصی مانند پاوارتی با تورهای جهانی که با هنرمندان سایر سبکها برگزار کرد توانست بزرگواری و فرهیختگی یک استاد واقعی را و فاصله گرفتن از تعصب هنری را در یاری رساندن به سبک شخصی اش به نمایش بگذارد.
پ.ن: نمونه همین تعصبها در نوجوانی خود من باعث شد که از محضر یک استاد ردیف آوازی به خاطر آنکه از دید من نوجوان به استاد محبوب من توهین کرده بود باز بمانم و دیگر هم فرصت تلمذ هنری حاصل نشد...
پ.ن:در اروپای امروز هنوز در کنار آن همه سبک رنگ و وارنگ, گروهها و جوانهای مستعدی را می بینید که دست از اپرا و موسیقی کلاسیک برنمی دارند به دنبال ایجاد ظرفیتهای جدیدی در این وادی هستند, گروهIL VOLO نیز که از سه نوجوان ایتالیایی(Piero Barone, Ignazio Boschetto, and Gianluca Ginoble) خواننده تنور تشکیل شده, به مانند سلف خود گروه IL DIVOبه سبکی از همسرایی اپرا دست یافته اند که از دل یکی از همین برنامه های کشف استعداد اروپایی متولد شده اند...
پ.ن: تمرکز بر واژه تعصب در این پست اشاره به شمشیر دو لبه ای است که خود متعصب را نیز باز نخواهد گذارد!.
