به استقبال مضحکه سال 1390

سال 1390 با اسم کذایی که برای آن انتخاب شده,نوید روزهایی تیره و تار برای معیشت ایرانیان داخل کشور را می دهد و این در حالی است که در آمدهای نفتی کشور از همیشه گزافتر بوده است و تیم ضد مافیایی دولت! تا اینجا فقط 11 میلیارد دلار کسری-مفقوده بی توجیه دارد!, بخش پارادوکسیال ماجرا بخشنامه عریض و طویلی است که در مصوبات آخر سال هیئت دولت, تمام شرکتهای دولتی را برای هزینه کردن هر نوع اعتبار در طول سالهای آینده موظف کرده است که مانند طرحهای اخذ موافقت اصولی شامل توجیهات برگشت سرمایه و صرفه اقتصادی بوده و لزوماً نیز از اعتبارات به صورت وام با بهره 15% بانکهای کشور هزینه گردد!, در صورت خصوصی شدن و مستقل ماندن شرکتهای واگذار شده به شرط تبدیل به بنگاه های اقتصادی واقعی چنین طرحی بسیار نیز بجا خواهد بود ولی در شرایطی که شیر بی یال و اشکم و دم اصل 44 در باغ وحش اقتصادمان رها شده, پربیراه نخواهد بود که به جای نعره های شیر همان میو میوی موصوف را بشنویم!.
پ.ن:فقط در بخش کالای پروتئینی افزایش بهای بیش از 30% در هفته های منتهی به پایان سال در عرضه خرده فروشی, کابوس دردناکی را برای طبقه متوسط و ضعیف رقم خواهد زد, سفره های تهی از گوشت قرمز و سفید معضل فقر تغذیه ای اجتناب ناپذیری را برای این طبقات رقم خواهد زد.
پ.ن: توقف بی سرو صدای پرداخت وجوهات هدفمندسازی در حالیکه,یارانه ها با سروصدا قطع شده اند و عدم واکنش مردم و مجلس و رهبری تواماً به ماجرا از آن داستانهایی است که فقط در تاریخ ایران رقم می خورد و لاغیر!.
پ.ن:برنامه طنز سوپاپی "خنده بازار" و گیر دادن به قضیه عزل از راه دور متکٌی, کپی بدون مجوزی است که از روی پیامکها و کوتاه نوشته های وبلاگهای آن روزهای مردم برداشت شده است, قسمت بامزه این است که پیدا است در ایران کس دیگری جز همین عده وبلاگنویس خلاقیت نوشتاری ندارد! و بعید نیست که طنزهای "مملکته دارم؟" نیز همین روزها به یک برنامه طنز دیگر نلوزیون وطنی راه پیدا کند و چه کسی جرات دارد که به دنبال کپی راست این موضوعات برود؟؟!.