لاستيكهاي مستعملي كه بكار مي آيند

درنبود كارگاهها و مراكز بازيافت تايرهاي لاستيكي،چهره شهرهايي كه در مسير ترانزيت كالا قراردارند هر روز بيشتر به حجم انبوهي از لاستيكهاي مستعمل خودروهاي سبك و سنگين آراسته مي گردد!! كه گويا به جز آتش زدن كاربرد ديگري درمملكت ما نيافته است!!.اين معضل بويژه در ارتباط با ماشينهاي ترابري سنگين به دردسري پايان ناپذير در حاشيه جاده ها و منابع طبيعي بدل شده كه هيچگاه قانونگذار براي رفع آن و محدوديت رهاسازي لاستيكهاي مستعمل چاره اي نيانديشيده است.
دو ايده زير بعنوان ابزار زيباسازي و محوطه سازي براي براي پاركهاي عمومي شايد براي شهرداريهاي ما(چه اسم بي مسمايي!)ايده جالبي باشند.ايده ساخت اشكال و احجام دكوراتيو براي پاركها با استفاده از اين لاستيكها بعنوان موادي كه حداقل در ازاي تجزيه ناپذيري بلند مدت مي توانند در اين جايگاه به مصرف برسند!و يا با خورد كردن و رنگ آميزي بعنوان سطوح ضربه گير درپاركهاي بازي كودكان با رعايت مسائل بهداشتي و محيط زيستي بكار روند.لينك عكسها
پ.ن: همين ديروزدر حال بازديد ازيك محوطه جانبي تاسيسات خودمان بودم كه با همين معضل رها كردن لاستيكهاي مستعمل روبرو شدم و ازديروزبه اين فكرمي كنم كه اين رانندگان بياباني ايراني را با چه تمهيدي مي توان وادار كرد تا لاستيكهاي مستعمل وسائط نقليه شان را با خود حمل كنند و در محلي كه مي تواند بعنوان دريافت كننده عمل كند،آن را تحويل دهند؟.