خاكسترم را در قوطي پرينجلز دفن كنيد!
در اواسط دهه 70 ميلادي،سوپرماركتهاي ايراني از انواع كالاهاي مصرفي غرب انباشته شدند و حتي بسياري از اقلام خوراكي نيز با برندهاي غربي عرضه مي شد،مادر بنده در كنار عادت سينما رفتن،از خريدن تنقلات داخل سينما پرهيز مي كرد و مشتري دو چيز عمده بود،يكي ويفر شكلاتي كيت كت! (مخصوص خودش!) و ديگري چيپس پرينجلز (كمي تا قسمتي در اشتراك با من و برادرم!).
چيپس پرينجلز همراه هميشگي سينما رفتنهاي آن دوران بود و سوالي را هميشه براي من در كودكي باقي گذاشته بود،چرا قطعات اين چيپس آنقدر منظم و يونيفورم بود؟چرابقيه چيپسهاي سيب زميني اينطور نبودند؟؟.
تا سالها به حكم قوطيهاي مقوايي استوانه اي و در دار آن كه مادرم ادويه و سبزي خشك در آن نگاهداري مي كرد!،اين سوال باقي مانده بود و فقط در دوران دانشجويي فهميدم كه آنچه در اين سالها لذيذترين چيپس مصرفي ام بوده،در واقع خمير پودرسيب زميني بوده ،كه با قالب گيري و فرآيندبرشته كردن در خلاء اينطور يونيفورم و يك رنگ توليد مي شده است!،اين محصول در واقع اصلاً چيپس محسوب نمي شود!و نوعي اسنك از پودر سيب زميني است و هنوز فرآيندي براي كنترل رنگ و شكل و اندازه ورقه هاي سيب زميني طبيعي در حين فرايند سرخ شدن با روغن ثبت نشده است!.
در كنار ايده منحصربفرد توليد اين اسنك در 1968در آمريكا،ايده بسته بندي آن نيز توسط فردريك جي بائر اين محصول را جهاني كرد.قوطيهاي استوانه اي كه مانع نفوذ رطوبت ميشوندو به راحتي طعم،تردي و كيفيت محصول رابراي مدت زيادي حفظ ميكنند.( تا آنجايي كه من در خانواده خودمان ديده ام كسي قوطيهاي آن را بعد ازمصرف دور نمياندازد و بعنوان ظرف نگهداري سبزي خشك استفاده مي كنند!!)
پ.ن:اين اسنك طعمهاي متفاوتي در دنيا ارائه كرده كرده است ولي هنوز هم بعقيده من همان طعم ارژينال دربسته بندي قرمزش اصيلترين انواع آن است!.
