خیاط هم در کوزه می افتد
سقوط و سانحه هوایی بعنوان فجایع صنعت هوایی,اجتناب ناپذیرند ولی نه بدین معنی که فاصله بین این رخدادها تا این حد کاهش یابد و آن هم فقط برای محصولاتی خاص یا با عمر پرواز بالا مکرراً رخ بدهد!.
اگر بخواهیم اتفاقات اخیر را بعنوان حوادثی که عمدتاً با رویکردهای ایمنی پرواز قابل پایش هستند بررسی کنیم,مصادیقی از قبیل نداشتن گواهی و تصدیق ایمنی پرواز بین المللی وجه مشترک اکثر هواپیماهایی است که در این حوادث ایجاد خسارت کرده اند و عدم در نظر گرفتن شرایط مذکور بعنوان شرط اول لیزینگ و اجاره هواپیماهای خارجی بعنوان تخلف اصلی شرکت یا اشخاص واسطه قرارداد لحاظ می شود.حضور یکی از مدیران این شرکتهای هوایی و متاسفانه فوت وی در همین سانحه ها شاید بهترین تلنگری است که باید به وجدان خفته سوداگران این بازار مرگ آفرین زده می شد تا شاید باور کنند نتیجه کسب و کار آنان در کمین خودشان و خانواده هایشان نیز نشسته است.
پ.ن: ایلیوشین در روسیه و البته در مدلهای جدید از محبوبترین هواپیماهای ساخت روسیه است ولی متاسفانه نمونه سانحه دیده عمری بالغ بر تجارب کار در دوران شوروی سابق را داشته است!.
پ.ن:شاید پربیراه نباشد اگر متحصنین روبروی سازمان ملٌل در کنار خواسته هایشان قضیه کاهش تحریم صنایع هوایی مسافربری ایران را هم منعکس کنند که چه خوش است که به یک غمزه برآید دو سه کار!!
