آيا طراحي در بريتانيا به پايان راه خود رسيده است؟
ساخت و طراحي ابزار،ماشين آلات و ملزومات خدمات عمومي نيز به تبع زيرساخت آن،اصليتي بريتانيايي داشته و هنوز هم بسياري از كشورهاي دنيا الگوهاي طراحي آن را بر اساس سري استانداردهاي بريتانيايي دنبال كرده و توسعه مي دهند.اين طريقه طراحي و المانهاي اصلي در انتخاب زوايا و رنگ پس از سالها به شناسنامه بريتانيا تبديل شده است ولي با توجه به ظهور فن آوري ها پيشرفته در كشورهاي مانند آمريكا يا ژاپن و نيز مكاتب طراحي صنعتي كه توسط ايتالياييها،فرانسويها و اخيراً كشورهاي اسكانديناوي رخ نموده است، فاصله زيبا انگاري يا بار هنري طراحيهاي مدرن با نمونه هاي كلاسيك بريتانيايي به قدري فاصله گرفته كه ذائقه جهاني با طرحهاي انگليسي ديگر ارضاء نمي شود.از اين بابت در مقام مقايسه امروز زيباييهاي شهر لندن به چشم جواناني كه از ساير نقاط اروپا يا امريكاي شمالي مي آيند،چهره زمخت و نازيبايي است!.حتي منتقدين حيطه طراحي در انگليس نيز سخن از پايان عصر شكوفايي طراحي و فقدان روح طراحي در بريتانيا به ميان آورده اند.اين بحثها با رونمايي لوگوي المپيك 2012 لندن بيشتر شايع شده و بسياري آن را نمادي از مرگ طراحي در بريتانيا مي دانند!.از سوي ديگر به عقيده بسياري طراحي بريتانيايي تابع اقتصاد،الگوي مصرف و شيوه زندگي عامه مردم بوده است و هيچگاه نميتوانسته بدون تقاضاي جديد وارد مرحله شكوفايي و خلق آثار جديدتري باشد،به عبارت ديگر طراحي در انگليس در خدمت مصرف بوده و نه در خدمت زيباسازي يا ارضاي حظ بصري!!.لينك يك، لينك دو
نيم نگاهي به طراحي اتوموبيل و هواپيما طي قرن بيستم در انگليس ، تفاوت برداشت طراحان انگليسي را با ساير طراحان در ساير نقاط جهان نشان مي دهد، برندهاي معروف و اشرافي رولزرويس و بنتلي تا همين دهه پيش اصرار داشتند كه اصالت خودروهايشان را با تغيير ندادن اشكال اتاق و خطوط بدنه حفظ كنند!.يا هواپيماهايي مانند نيمراد يا ولكان با ظاهر غير متعارف و طراحي منحصربفرد شكل آيروديناميكي شان هيچگاه خواستار بين المللي نيافتند.
پ.ن: نگرش طراحي بر اساس متوسط تقاضاي جامعه و متاثر از اقتصاد عامه و تاثير آن بر طراحي شهرها وخدمات عمومي از جمله معضلاتي است كه در شهرهاي ايراني نيز بسيار به چشم مي آيد...