آدمیرال یاماموتو سرداری از جنس سامورایی
در سفری که به سرزمین آفتاب تابان داشتم,به رسم معمول ژاپنیها به دیدار شهرهیروشیما و آثار باقی مانده از بمباران اتمی آن شهر برده شدیم.با وجود همه عکسها,مخروبه نقطه صفر انفجار و نمایشگاه یادمان صلح شهر و فیلم مستندی که در این مجموعه به نمایش گذارده شد,سوالی بی امان در ذهنم تکرار می شد: ملتی فرزانه و با اصالت سامورایی که در ازای هر اشتباه یا شکست حاضرند جان خود را فدا کنند ,چرا تا کنون از امپراطور که در آنزمان فرمانده مستقیم جنگ بود با وجود فاجعه هیروشیما و ناکازاکی در خصوص مسئولیت مستقیم شروع جنگ و منتهی شدن وقایع به آن خاطره اسفناک بشری درخواست عذرخواهی ملٌی یا استعفا از سلطنت ننموده اند؟,چرا خود امپراطور و کابینه وقت چنین عذرخواهی را از ملت تا کنون معطل نگاه داشته اند؟...
متاسفانه راهنمای ژاپنی هم مقابل این سوال کاملاً دستپاچه شد و بدون جواب رهایم کرد تا در ادامه تماشای گنجینه فیلمم به فیلم "Isoroku Yamamoto Commander-in-Chief of the Combined Fleet" محصول 2011 ژاپن رسیدم که در خصوص زندگی ,افتخارات و مرگ آدمیرال ایسوروکو یاماموتو است.
یاماموتو با تصور من از غرور سامورایی و مسئولیت پذیری ژاپنی همخوانی بیشتری دارد,پس از مطالعه بیشتر در ویکی پدیا برایم مسلم شد که وقت آن رسیده تا ژاپنیها حداقل با ساخت این فیلم در خصوص شروع جنگ و نه شکست پایانی آن عذرخواهی کنند.یکی از نکات زیبایی که یاماموتو به آن مکرراً اشاره نموده ک وظیفه اصلی یک سرباز حفظ و ساخت صلح پایدار برای مملکتش است,وظیفه ای که حتی در حین دفاع نیز نباید آن را متوقف نماید و در هر نقشه جنگی یا حتی حمله مستقیم فرصتی برای برای رسیدن به صلح بجوید.
پ.ن: یاماموتو همان آدمیرال فرمانده عملیات مشهور پرل هاربر است که بنا بر اسناد متقاضی اطلاع دادن به امریکاییها قبل از حمله بوده ولی امورخارجه وقت ژاپن عمداً این دستور را نقض نموده است,یاماموتو در جایی از فیلم قبل از این حمله به مجموعه فرماندهان زیر دست یادآوری کرد سامورایی ها اگر مجبور به حمله شبانه نیز می شدند و به بالین شخص خواب می رسیدند اول او را بیدار می کردند و بعد با او مبارزه می نمودند و این رسم جوانمردی بایستی در این حمله نیز حفظ شود در غیر این صورت افتخاری در جنگ غافلگیرانه نیست!.
پ.ن: ارتش یک کشور در سایه فرماندهی چنین نخبه گانی می تواند در خصوص امنیت ملٌی و نیل به صلح پایدار متعهد باقی بماند.
پ.ن: فیلم از روایت واقع گرایانه و ملموسی برخوردار است و نقش وارونه نمایی از طریق رسانه ها در طی سالهای پایانی جنگ جهانی دوم برای تهییج غرور ملٌی را کاملاً به نمایش می گذارد.
پ.ن: برخلاف سنت تاریخی پایان جنگها برای گشتن به دنبال مقصرین و جنایتکاران جنگی و آنچه در خلال جنگ رخ می دهد,به عقیده من مهمترین تقصیر به گردن کسانی است که به هر دلیلی قبل از آزمودن سایر راهکارها,جنگ را بر می گزینند.