سریالی در مورد سریال ساختن

دوستان می دانند که با همه وقتی که برای فیلم دیدن می گذارم ولی تماشای سریالهای تلوزیونی را تا حد مینی سریالهای HBO تحمل می کنم!(اگرچه سریال بلند Game of Thrones را تقریباً با ولع دنبال کرده ام!), ولی به تصادف و معرفی دوستان سریال کمدی Episodes  را که سریالی کمدی در مورد چگونگی ساختن یک سریال کمدی است! را بسیار سرگرم کننده یافتم.ماجرا با  قرزدن یک زوج بریتانیایی شاد که نویسنده یک سریال موفق در کشورشان بوده و در حال دریافت جایزه بافتا هستند توسط یک مدیر شبکه هالیوودی آغاز می شود, مدیر هالیوودی با نشان دادن در سبز آنها را از سرزمین مه آلود و بارانی شان به سواحل گرم و آفتابی آمریکا می کشاند و در آنجا است که زوج بریتانیایی و تماشاگر با حقایق پشت صحنه ساخت یک اثر تلوزیونی در آمریکا بیشترآشنا می شوند.دو داستان موازی ساخت سریال کمدی و روابط شخصی تیم ساخت سریال در پشت صحنه لحظات مفرحی را رقم می زند که حضور مت لوبلن معروف از سریالFriends به نقشی خیالی درباره خودش, آن را به 30 دقیقه کمدی ویژه بزرگسالان بدل می سازد.تا کنون 2 فصل از این سریال اکران شده و روابط مثلث زوج بریتانیایی و لوبلن دستخوش اتفاقات زیادی گشته و سرنوشت تیم مدیریت سریال نیزدر پایان فصل دوم به جاهای باریکی کشیده است...

پ.ن: لوبلن با آن همه ید بیضاء روکردن در فرندز و جویی و سه بار کاندید در گولدن گلاب,فقط برای همین سریال به جایزه کمدین برتر سریال تلوزیونی گولدن گلاب در 2011 دست یافت!. 

پ.ن: سریال را به زن و شوهرها و نه جوانترهای مجرد پیشنهاد می کنم!,وقتی تماشا کردید علتش را در می یابید!.(برای خردسال و نوجوان مناسب نمی باشد تاکید می کنم).

پ.ن: فیلم پیرامون روابط زناشویی متفاوتی نسبت به فرهنگ شرقی ساخته شده پس آنهایی که تحمل یا درک بالغی از موضوع ندارند زیاد هم شوکه نشوند.

پ.ن: شوخی های فیلم خیلی بامزه تر از فرندز درآمده و ترکیب لهجه بریتانیایی آن زوج نویسنده با فرهنگ یانکی-کالیفرنیایی واقعاً دیدنی است.

پ.ن: کار ساخت و پخش سریال را شبکه های   Showtime وBBC 2 متقبل شده اند.   

آدمیرال یاماموتو سرداری از جنس سامورایی

در سفری که به سرزمین آفتاب تابان داشتم,به رسم معمول ژاپنیها به دیدار شهرهیروشیما و آثار باقی مانده از بمباران اتمی آن شهر برده شدیم.با وجود همه عکسها,مخروبه نقطه صفر انفجار و نمایشگاه یادمان صلح شهر و فیلم مستندی که در این مجموعه به نمایش گذارده شد,سوالی بی امان در ذهنم تکرار می شد: ملتی فرزانه و با اصالت سامورایی که در ازای هر اشتباه یا شکست حاضرند جان خود را فدا کنند ,چرا تا کنون از امپراطور که در آنزمان فرمانده مستقیم جنگ بود با وجود فاجعه هیروشیما و ناکازاکی در خصوص مسئولیت مستقیم شروع جنگ و منتهی شدن وقایع به آن خاطره اسفناک بشری درخواست عذرخواهی ملٌی یا استعفا از سلطنت ننموده اند؟,چرا خود امپراطور و کابینه وقت چنین عذرخواهی را از ملت تا کنون معطل نگاه داشته اند؟...

متاسفانه راهنمای ژاپنی هم مقابل این سوال  کاملاً دستپاچه شد و بدون جواب رهایم کرد تا در ادامه تماشای گنجینه فیلمم به فیلم "Isoroku Yamamoto Commander-in-Chief of the Combined Fleet" محصول 2011 ژاپن رسیدم که در خصوص زندگی ,افتخارات و مرگ آدمیرال ایسوروکو یاماموتو است.

یاماموتو با تصور من از غرور سامورایی و مسئولیت پذیری ژاپنی همخوانی بیشتری دارد,پس از مطالعه بیشتر  در ویکی پدیا برایم مسلم شد که وقت آن رسیده تا ژاپنیها حداقل با ساخت این فیلم در خصوص شروع جنگ و نه شکست پایانی آن عذرخواهی کنند.یکی از نکات زیبایی که یاماموتو به آن مکرراً اشاره نموده ک وظیفه اصلی یک سرباز حفظ و ساخت صلح پایدار برای  مملکتش است,وظیفه ای که حتی در حین دفاع نیز نباید آن را متوقف نماید و در هر نقشه جنگی یا حتی حمله مستقیم فرصتی برای برای رسیدن به صلح بجوید.

پ.ن: یاماموتو همان آدمیرال فرمانده عملیات مشهور پرل هاربر است که بنا بر اسناد متقاضی اطلاع دادن به امریکاییها قبل از حمله بوده ولی امورخارجه وقت  ژاپن عمداً این دستور را نقض نموده است,یاماموتو در جایی از فیلم قبل از این حمله به مجموعه فرماندهان زیر دست یادآوری کرد سامورایی ها اگر مجبور به حمله شبانه نیز می شدند و به بالین شخص خواب می رسیدند اول او را بیدار می کردند و بعد با او مبارزه می نمودند و این رسم جوانمردی بایستی در این حمله نیز حفظ شود در غیر این صورت افتخاری در جنگ غافلگیرانه نیست!.

پ.ن: ارتش یک کشور در سایه فرماندهی چنین نخبه گانی می تواند در خصوص امنیت ملٌی و نیل به صلح پایدار متعهد باقی بماند.

پ.ن: فیلم از روایت واقع گرایانه و ملموسی برخوردار است و نقش وارونه نمایی از طریق رسانه ها در طی سالهای پایانی جنگ جهانی دوم برای تهییج غرور ملٌی را کاملاً به نمایش می گذارد.

پ.ن: برخلاف سنت تاریخی پایان جنگها برای گشتن به دنبال مقصرین و جنایتکاران جنگی و آنچه در خلال جنگ رخ می دهد,به عقیده من مهمترین تقصیر به گردن کسانی است که به هر دلیلی قبل از آزمودن سایر راهکارها,جنگ را بر می گزینند.

از کمدی تا تراژدی

بساط فیلم یکی دوسال اخیر به مدد سرویسهای پرسرعت تر اینترنتی و تورنت رنگینتر ازپیش است,دیگر دغدغه فیلم فروشهای کنار خیابانی و چند واسطه قدیمی که بایستی منتظر خلوت شدن مغازه شان می شدی تا فیلم مورد نظرت را از بین صدها فیلم دیگر بیرون بکشی آزارت نمی دهد, در عوض قطعی موقت یا تمام شدن آبونمان سرویس که هنوز به  شارژ آنلاین ارتقاء نیافته جای آن را گرفته است.

همانطور که از مقدمه آغازین پیداست, چند فیلم دیدنی برای تعطیلات آخر هفته به ترتیب ذیل پیشنهاد می گردد:

 آخرین شهرگردی وودی آلن مانند همه راهها به رم  ختم شده است!, "To Rome with Love" محصول 2012 از جمله فیلمهای سفارشی اخیر به کارگردانی وودی آلن است که به سفارش یک عامل پخش از رم تهیه شده و علیرغم نظرات متوسط منتقدین از لحاظ گیشه نسبت به بودجه اولیه فیلم بسیار موفق بوده است,ترکیب عامه پسندی ایتالیایی با هدف فتح گیشه های ایتالیا و حضور جمعی از هنرپیشه های مطرح امریکایی-اروپایی و از حق نباید گذشت  کمی چاشنی نبوغ آلن 112 دقیقه لذتبخش را رقم زده است.به عقیده من دو پاره از چهار پاره فیلم کاملاً قابل اعتنا است, چهره شدن یک شبه روبرتو بنینی به نقش یک کارمند معمولی و سپس از سکه افتادن و همچنین شوخی بامزه آلن با استعاره آشنای «آواز همه کس در  خزینه و حمام گوشنواز است» و صد البته تصاویر ناب داریوش خنجی از مناظر و دیدنی های رم ارزش یکبار دیدن را دارد.

  کمدی-درام "Ruby Sparks" محصول 2012, کارگردانهای موفق "Little Miss Sunshine " را در آستین دارد که خود توقعاتی را به همراه خواهد داشت و با استفاده از موضوعی بکر و کمی فانتزی  یکی از مهمترین چالشهای روابط مدرن را پیش چشمهایتان برهنه ساخته است.اگر از جمله کسانی هستید که باور دارید می توانید پارتنرتان را مطابق خواسته هایتان در طول یک رابطه تغییر دهید یا تحت کنترل داشته باشید یا بالعکس به کلی با چنین چیزی کنار نمی آیید!, تماشای هنرنمایی پاول دانو را ازدست ندهید.

 کمدی"Safety Not Guaranteed" محصول 2012که با حضوری درخشان در جشنواره ساندنس آغازکرده است و منتقدین مشکل پسند Rotten Tomatoes را با 94% نظر مثبت  تا کنون با خود همراه نموده و البته تهیه کننده "Little Miss Sunshine " را در تیم دارد. از داستانی با تم فانتزی و چند هنرپیشه نسبتاً گمنام بهره برده ولی نتیجه کار کاملاً دلنشین از آب در آمده است.همین اندازه بدانید که ماجرا از یک آگهی مطبوعاتی برای همراه کردن کسانی که متمایل به سفر در زمان هستند شروع می  گردد!.

 فیلم آخر این پست نامزد اسکار 2012 از کشور آلمان بوده و بر خلاف  سه فیلم قبل از موضوعی جدی و تاسف برانگیز در خصوص به اسارت کشیدن انسانها به نام ایدئولوژی بهره برده است."Barbara" داستان پزشکی مقیم آلمان شرقی حوالی سال 1980 است که تمایل به مهاجرت به آلمان غربی دارد و مابقی ماجرا به شدت دیدنی و عبرت آموز است...

پ.ن: در صورتیکه فیلمها را دیده اید در کامنتهایتان نظراتتان را منعکس کنید.

پ.ن: جای خالی سید یوسف در اینجا باعث می شود نتوانم فیلمها را بری انتشار روی لینک حلقه یاران در اختیارش بگذارم!.

بازگشتی از نوع نمی دانم تا کی؟!

بیش از یک سال از آخرین پست این وبلاگ می گذرد,در این فاصله آن سیب کذایی چرخها زده است و باز هوس نوشتن و کنار گود  ننشستن به سراغم آمده است, گمان می کردم با مهاجرتی به آنور آب دوباره آغاز کنم ولی اینطور که پیداست مهاجرتی در همین سوی آب نیز شوق نوشتن را تیز کرده است!.

شروع تحصیلات ابتدایی یسنا و برنامه ای که برای دور شدن از آخر دنیا داشتیم,قایق ما را به ساحلی دیگر پرت کرده که تا الان با  همنشینی مردمان و  درک فرهنگ و مرام جدیدی همراه بوده است.شغل و محل کار جدید هم به سهم خود بی تاثیر نبوده است و همگی  لحظات جدیدی را تجربه می کنیم.

شهر جدید از عمق و غنای فرهنگی بیشتری برخوردار است,دکه های مطبوعاتی دارد که از روی انتخاب نشریات مشتریان می توانند انتخاب جدیدی را توصیه کنند,رانندگان تاکسی شاملو گوش می کنند و در پارکهایش هنرمندان مشق طراحی می کنند...

پ.ن: بساط تماشای فیلم به قوت خود باقی است و توازنی مثال زدنی بین فیلمهای دانلودی و تماشا شده برقرار شده است,از پست بعد  فیلمهای جدید پسندیده شده را دوباره معرفی خواهم کرد.

پ.ن: یسنا چند قدم دیگر تا اولین پست وبلاگی به قلم خودش فاصله دارد.