پرواز با بالهای فراملٌیتی

ناسیونالیسم و ملٌی فکر کردن تا آنجا با آدمی است که تئوری های توسعه نیافته ذهنت را اشغال کرده باشند, بیرون این حصار و این نوع تفکر نوع دیگری از نگاه و آفرینش شکل می گیرد, نوعی باور به آنکه که دنیا جای کوچکی است که همه مردمانش در عین گوناگونی رنگ و زبان توانایی منحصر بفردی برای با هم کار کردن و با هم نتیجه گرفتن دارند. دیدن آدمهایی که فرسنگها دورتر از خاک و نژادشان به راحتی موفقتر عمل می کنند و حکمرانان احمق وطنی هم حضور ندارند که سنگ به بال پرواز اندیشه شان بزنند, شوق رفتن و تکرار تجربه شیرین و روشن آنها وسوسه مدامی است که رهایت نمی کند...
در سفر اخیرم از پنجره یک تکه و عریض هتل محل اقامت دو پل در طرفین هتل بر روی رودخانه شهر قابل رویت بود که یکی از پلها نشانه نبوغ و مدرنیسم معماری و طراحی بود, میزبانم به اشتباه معمار پل را هم ملٌیت من می دانست و نامی را که تکرار می کرد بی شباهت به نامها و فامیل های بهایی نبود ولی بعد از خاتمه سفر و جستجوی نام اثر و خالق آن متوجه شدم که معمار زنی عراقی است که در آستانه 60 سالگی نامی رفیع در معماری جهان و بویژه ابنیه شهری و متروپولیتن اروپا, آمریکا, آسیا و حتی استرالیا به هم زده است!.
زها حدید متولد 1950 بغداد و دانش آموخته ریاضی در دانشگاه آمریکایی بیروت برای تحصیلات تکمیلی به لندن و ادامه راه در معماری تمایل نشان داده است, امروزه از وی کارهای بسیار درخشانی در طراحی بیرونی و درونی ساختمانها و ابنیه معروف شهرهای مختلف دنیا به ثمر رسیده است.
پ.ن:بسیاری از خارجی ها به اشتباه عراقی (ایراکیان در مقایسه با ایرانیان) را در لفظ لاتینی ایرانی گمان می کنند,میزبان اسمی شبیه به صهبا سعید را تکرار می کرد!.